Prediker 1

₁Hier volgen de woorden van Prediker, een wijze man. Hij was de zoon van David, en hij was koning in Jeruzalem.

₂‘Alles gaat voorbij,’ zegt Prediker. ‘Er is niets dat blijft. Het is allemaal zinloos.’

₃‘Wat heeft een mens aan al zijn bezit? Waarom zou hij zijn leven lang hard werken? ₄Mensen worden geboren en mensen gaan dood. Alleen de aarde blijft altijd bestaan.

₅De zon komt op en de zon gaat weer onder. En steeds gaat de zon terug naar de plaats waar hij weer op zal komen.

₆De wind waait eerst naar het zuiden, en draait dan naar het noorden. De wind draait maar door. En steeds waait hij weer terug naar de plaats waar hij begonnen is.

₇Alle rivieren stromen naar zee, maar de zee raakt nooit vol. Want het water gaat weer terug naar de plaats waar de rivier begint. En dan gaat het water opnieuw stromen.

₈Doodmoe word je van alles. Er zijn geen woorden voor, zo moe! Je ogen blijven steeds maar dingen zien. Je oren blijven steeds geluiden horen.

₉Alles wat er gisteren was, zal er morgen weer zijn. Alles wat eerder gedaan is, zal later weer gedaan worden. Er gebeurt niets nieuws in het leven. ₁₀Soms zegt iemand: ‘Kijk, iets nieuws!’ Maar ook dat was er allang. Het is er altijd al geweest.

₁₁Niemand denkt nog aan de mensen die vroeger leefden. En de mensen die na ons leven, zullen ook weer vergeten worden.’

₁₂‘Ik was koning van Israël,’ zegt Prediker, ‘en ik woonde in Jeruzalem. ₁₃Ik had besloten om te onderzoeken wat wijsheid is. Ik wilde begrijpen wat er allemaal op aarde gebeurt. Maar wat is dat een treurige zaak! Mensen willen alles begrijpen. Dat is een zware taak, die God aan de mensen gegeven heeft!

₁₄Ik heb gezien wat de mensen op aarde doen. Het is allemaal zo zinloos, je bereikt er niets mee. ₁₅Recht is recht en krom is krom. Dat kun je niet veranderen. Iets is er, of het is er niet. Daar is niets aan te doen.

₁₆Ik zei tegen mezelf: Ik heb veel geleerd. Ik ben wijzer geworden dan alle andere koningen die in Jeruzalem regeerden. ₁₇Ik heb mijn uiterste best gedaan om te leren wat wijs is. En ook wat dom is en onverstandig. Maar ook daar bereik je niets mee. ₁₈Want hoe wijzer je wordt, hoe meer verdriet je hebt. Hoe meer je begrijpt, hoe ongelukkiger je wordt.