Hoe de Bijbel meer ‘Mijn Bijbel’ werd

Rachel Stoffelsen

Woensdagochtend. Met een kop thee en mijn Bijbel voor m’n neus zit ik er klaar voor. Stille tijd, zoals dat heet. Tijd voor een inspirerende boodschap van God om de dag mee te beginnen. Ik open mijn Bijbel op een willekeurige pagina, beland bij Lucas 3. Een geslachtsregister. Ik lees het door, maar sla mijn Bijbeltje teleurgesteld dicht. Kan het anders en beter?

Ja, dat kan – en de smartphone helpt daarbij. Maar dat kwartje zou pas later op die woensdag vallen. De hele dag blijf ik rondlopen met de vraag: hoe kan ik de Bijbel lezen als een boek waarvan de woorden gaan leven en de teksten echt betekenis krijgen? Hoe voorkom ik dat Bijbellezen iets wordt om af te vinken van mijn to-do lijst, zonder dat ik er echt wijzer van wordt? Tijdens college spookt dit nog steeds door mijn hoofd en probeer ik te zoeken naar manieren om het ‘beter’ te doen.

Een paar uur later. Het is avond geworden, en omdat het woensdag is staat er een dispuutavond op het programma. Bijbelkring, met mijn studentenvereniging. Terwijl de zon bijna ondergaat, de eerste helft van de wedstrijd De Graafschap – Ajax er op zit en de trams en toeristen zich aan elkaar ergeren zit ik samen met mijn dispuut op onze dispuutslocatie. We hebben net gegeten, gezongen en geluisterd naar een praatje. Dan is het tijd om te kringen: in kleine groepjes gaan we uit elkaar, op zoek naar verdieping.

‘Vandaag wil ik graag met jullie de Bijbel induiken op een nieuwe manier.’ Eva heeft de kring voor vanavond voorbereid en legt uit wat haar idee is. Het idee is gebaseerd op ‘Lectio Divina’, een manier van aandachtig en herhaald lezen van de Bijbeltekst. Niemand heeft een Bijbel meegenomen, maar iedereen heeft zijn telefoon bij zich. Handig dus dat iedereen de app Mijn Bijbel van het Nederlands Bijbelgenootschap op zijn telefoon blijkt te hebben.

We lezen de tekst, Lucas 9:10-17, eerst in stilte zelf via de app Mijn Bijbel, en schrijven op wat er voor ons persoonlijk uitspringt. Vervolgens leest iemand de tekst hardop voor, en delen we met elkaar wat we zonet ontdekten. Dit herhalen we een aantal keer. Iedere keer vallen me andere elementen uit de tekst op. Van het grote aantal mensen dat te eten krijgt (‘wel 10.000’) tot het overvloedige karakter van God (’12 manden over!’). Waar ik eerst wat sceptisch was over Lectio Divina, realiseer ik me nu hoe waardevol het is om de tijd te nemen en een tekst echt tot je door te laten dringen.

We halen er verschillende vertalingen bij. Dat gaat heel eenvoudig met de app Mijn Bijbel. Het Bijbelgedeelte vind je snel en je kunt makkelijk wisselen tussen verschillende vertalingen. Dat zijn opties die de papieren Bijbel niet heeft en waarin de app echt van toegevoegde waarde is. Ook kan je makkelijk navigeren tussen verschillende Bijbelboeken. Dat gaat een stuk sneller dan bladeren! En als je wilt weten wat er in de Bijbel staat over een bepaald onderwerp, geef je een trefwoord in en binnen enkele seconden heb je een lijstje met alle teksten waar dat woord staat.

Als we God echt willen ontmoeten, moeten we hem de ruimte geven. In de drukte van het leven is het makkelijk om tussendoor de Bijbel erbij te pakken en te ‘snacken’. Maar God wil ons ook langdurig verzadigen en zijn wijsheid tot ons laten doordringen. In beide gevallen blijkt die app op mijn smartphone me te helpen. Met Mijn Bijbel wordt de Bijbel meer mijn Bijbel, zogezegd. Zo wordt stille tijd ook echt vruchtbare tijd. 

Rachel Stoffelsen is derdejaars student communicatie- en informatiewetenschappen en leidt een dispuut van de Navigators in Amsterdam.