Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
2 december 2021Lucré de Man-van Putten

Het geheim van de Sint

Wij hebben in ons huis een haard. Wel zo handig in sinterklaastijd. Mijn zoontje zet er zijn schoen. Daar moet natuurlijk bij gezongen worden, maar zoonlief heeft na een jaar zonder Sinterklaas in het land niet alle teksten van de bijbehorende liedjes meer scherp. Hij pakt de laptop, zoekt op sinterklaasjournaal.nl een sinterklaasliedje uit, zet het volume zo hard mogelijk en steekt met beide handen de laptop in het rookkanaal. Als het liedje uit is, zet hij niet één, maar zes schoenen op een rij voor de haard.
Als ik vraag waarom hij dit doet, zegt hij: ‘Nou, ik zie zóveel cadeautjes op de pakjesboot!’
Van opwinding kan hij vervolgens moeilijk in slaap komen.

Sinterklaastijd, een vaak spannende tijd voor kinderen. En voor ouders een onrustige. Google maar eens op ‘sinterklaasstress’ of ‘hoe overleef ik sinterklaas met mijn kinderen’ en je vindt gemakkelijk tientallen tips. Van voor de hand liggende kleine aanbevelingen als: ‘Bied je kinderen juist nu voldoende structuur’ tot compleet sinterklaasmanagement.

Ondanks alle stress blijven we Sinterklaas ieder jaar weer vieren. En blijven we deze traditie overdragen aan onze kinderen. Wat is toch het geheim van de Sint? En wat willen we onze kinderen hiermee doorgeven?

Wie was Sint Nicolaas?

Sint Nicolaas heeft een historische achtergrond. Nicolaas wordt rond 270 na Christus in Turkije geboren en groeit op in een rijk gezin. Al jong wordt hij wees en hij gaat bij zijn oom wonen. Hij ziet veel armoede om zich heen en besteedt zijn geld aan het helpen van mensen, waar mogelijk anoniem.

Later wordt hij bisschop van de stad Myra, ook in Turkije. Volgens de overlevering sterft hij op 6 december, ergens tussen 342-355. Zoals bij veel heiligen wordt de sterfdag van Nicolaas gevierd. De vooravond hiervan wordt pakjesavond.

Er zijn volop verhalen over de heilige Nicolaas, alhoewel het de vraag is of deze verhalen betrouwbaar zijn. Zo is er het verhaal van zijn arme buurman. De buurman kan geen bruidsschat betalen voor zijn drie ongetrouwde dochters. Ze moeten daarom werken als slavinnen. Op drie achtereenvolgende nachten gooit Nicolaas een zak met goudstukken door het raam van de buurman naar binnen. Een van de zakjes belandt precies in een schoen van een van de dochters. De buurman heeft nu voldoende geld om zijn drie dochters te laten trouwen.

Het geheim van de Sint

Dát is het geheim van de Sint. Hij leefde vanuit het evangelie. Als bisschop kende hij zijn Bijbel. En daarmee ongetwijfeld de tekst waarin Paulus een uitspraak van Jezus citeert: ‘Je wordt gelukkiger van geven dan van ontvangen’ (Handelingen 20:35).

Jezus inspireerde om te dienen, te delen, en om te zien naar dat wat verloren was. Ik denk dat dit de jaarlijkse les van Sint Nicolaas is voor ons én voor onze kinderen. Dat het er uiteindelijk niet om gaat zes schoenen te zetten en er vervolgens evenzoveel cadeautjes voor jezelf uit te halen. Maar juist om er zes uit te delen.

En gek genoeg geeft dat juist ontspanning, want je geluk hangt er niet meer van af of wat je krijgt wel aan je verwachtingen voldoet, of die bij voorkeur zelfs overtreft. Je ervaart dan wat Jezus bedoelt wanneer Hij zegt: ‘Het echte geluk is voor mensen die goed zijn voor anderen. Want God zal God zijn voor hen’ (Matteüs 5:7). Ik wens jullie allemaal een heerlijk én gelukkig avondje!

Lucré de Man-van Putten Specialist Kind & Bijbel Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Gerelateerde berichten

Vervuld van dankbaarheid

‘Dankdag voor gewas en arbeid’ – terwijl Nederland nog half in de ban van Halloween is, en alweer bijna in de ban van Sinterklaas, is er maar weinig aandacht voor dit kerkelijke feest. Meestal noopt het weer rond deze tijd van het jaar ook niet bepaald tot dankbaarheid.  Waarom zou je juist nu een moment nemen om God te danken? 

Een beetje weemoedig denk ik aan de kerk van mijn jeugd. Daar, in het zuiden van Duitsland, vierden we ‘Erntedank’ eind september. De kerk was dan gevuld met streekproducten: appels, peren, mais, korenaren, brood, en druiven – heel veel druiven, want ik kom uit een wijnstreek. Zelfs als kind voelde je aan dat dit iets was om dankbaar voor te zijn, zeker omdat je na afloop van de dienst mocht proeven van al dat heerlijks. Om diezelfde dankbaarheid in november te voelen, en dan ook nog in een wereld waarin appels, peren en wat we verder nog lekker vinden handzaam verpakt tot in onze keuken worden geleverd, moet je iets beter je best doen. En waarom zou je ook eigenlijk? Dankdag is tenslotte helemaal geen Bijbels feest. Het is ontstaan in de nasleep van de Dordtse Synode, met wortels in de Middeleeuwen. Vooral in tijden van crisis vond men het toen belangrijk om Gods hulp op een georganiseerde manier in te roepen – en om hem, op even georganiseerde wijze, te danken voor zijn bijstand. 

Geen Bijbels feest dus, maar de gedachte erachter is wel op en top Bijbels. Bidden én danken als opdracht, al dan niet op een georganiseerde manier, komt op veel plaatsen in de Bijbel terug. En het kan best de moeite waard zijn om daar eens bewust bij stil te staan. 

Onze ‘Dankdag voor gewas en arbeid’ lijkt het meest op de manier waarop het thema ‘dankbaarheid’ In de boeken van Mozes ter sprake komt: vooral gelinkt aan de eerste levensbehoeften, en gezamenlijk gevierd op vastgezette dagen. In
Leviticus 23:15-21 lees je hoe het volk van Israël ‘dankdag’ hoorde te vieren. Dat had toen de vorm van een tweeluik: aan het begin van de oogst moest de eerste schoof worden geofferd. Pas daarna mochten de mensen zelf van het net geoogste graan eten.

Lees meer
Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.24.4
Volg ons