Bijbelzondag: dicht bij de bron
Door Frans van Houwelingen, Nederlands Bijbelgenootschap
Een kerk zonder Bijbel – kunt u zich daar iets bij voorstellen? Andersom misschien wel. De Bijbel lezen zonder de kerk kan best. De Bijbel is vrij verkrijgbaar in vele vertalingen en uitvoeringen en je kunt die lezen zo vaak je maar wilt. Maar een kerk zonder Bijbel … ? Hoe zou de kerk haar boodschap van levensbelang kunnen brengen zonder te putten uit die bron? Die vraag staat op 25 oktober – Bijbelzondag – centraal.
Wereldwijd leven veel christenen in een heel andere situatie. Omdat ze geen Bijbel kunnen betalen, omdat er geen Bijbel is in een taal die ze begrijpen, of omdat ze leven in een land waar de Bijbel verboden is.
Met die situatie is het antwoord gegeven op de vraag waarom een bepaalde zondag in het jaar Bijbelzondag zou moeten heten. Elke zondag is in de kerk toch Bijbelzondag? Toch is het goed om één keer per jaar speciaal stil te staan bij het feit dat we de Bijbel hebben. Wat een rijkdom – reden voor feest! Een feest waarbij je dankbaar bent voor wat je hebt en uitdeelt aan mensen die die rijkdom moeten missen. Vandaar dat het NBG op Bijbelzondag kerken en individuele gelovigen vraagt om steun voor het Bijbelwerk wereldwijd. In het filmpje dat het NBG beschikbaar stelt voor een collecte op Bijbelzondag geeft directeur Rieuwerd Buitenwerf voorbeelden van projecten in binnen- en buitenland.
Dichtbij
De Bijbel dicht bij mensen brengen is de missie van het Bijbelgenootschap. Maar betekent dat alleen: een Bijbel binnen handbereik? Dan zouden we in Nederland nu wel zo’n beetje ‘klaar’ zijn. Maar het gaat dieper. Niet alleen binnen ‘handbereik’ maar ook binnen ‘hartbereik’. Het gaat er uiteindelijk om dat de Bijbel opengaat, de boodschap je hárt bereikt. Dat bereik je niet alleen door vertaling en verspreiding van de Bijbel. Zelfs allerlei hulpmiddelen als kinderBijbels, jeugdBijbels, studieBijbels, dagboeken of leesroosters leiden niet vanzelfsprekend tot het diepe ‘dichtbij’. Dat is afhankelijk van de zegen van onze Heer. Daarom vragen we niet alleen om een collecte voor het Bijbelwerk, maar ook om gebed voor mensen die de Bijbel vertalen en verspreiden, soms onder moeilijke omstandigheden. En voor hen die met de Bijbel in aanraking komen – of juist (nog) niet. We nemen als mensen een bescheiden plaats in, maar mogen weten dat we deel uitmaken van een groter geheel: Gods nieuwe wereld.
Afstand
Bijbelzondag is dit jaar anders dan anders. Geen uitbundig feest in een volle kerk. Het nieuwe normaal is niet écht normaal. Al in het begin van de Bijbel lees je dat het ‘niet goed is dat de mens alleen is’. En ondanks alle mogelijkheden die we nu hebben om contact met elkaar te hebben, ervaren we afstand. In de kerk is het gemis aan sociaal contact extra voelbaar.
Toch hebben we het op Bijbelzondag over ‘dichtbij brengen’. Dat is, omdat niet alleen wij de Bijbel dichtbij brengen, maar ook omdat de Bijbel óns dicht bij elkaar brengt. We delen met elkaar het geloof in God die we kennen uit de Bijbel. Daardoor wordt de afstand overbrugd en zijn we met elkaar verbonden.
Over die verbondenheid ondanks afstand spreekt Jezus bij het laatste Pesachmaal. Hij vertelt zijn leerlingen dat Hij afstand zal nemen, maar een ándere pleitbezorger zal geven die altijd bij hen zal zijn: de Geest van de waarheid. (Johannes 14:16 en 17
Opdracht
Voorafgaande aan de zegen in Matteüs 28
De Bijbel dichtbij brengen: een mooie taak. Soms moeilijk, maar niet onmogelijk. Paulus zegt als hij Mozes citeert: ‘Het woord is dicht bij u, in uw mond en in uw hart’. Dat betekent: de boodschap van het geloof die wij verkondigen, is dicht bij ons. (Romeinen 10:8
We wensen u deze Bijbelzondag de nabijheid toe van onze Heer!
Frans van Houwelingen
Communicatiemedewerker bij het Nederlands Bijbelgenootschap