‘Als Ik uw voeten niet mag wassen…’

Door Lode Aerts

Het is de laatste avond van Jezus met zijn leerlingen. De onthutsing van Petrus is groot wanneer Jezus hem de voeten wil wassen. Kunstenaar Toni Zenz uit Keulen heeft dit treffend uitgebeeld. Hij toont hoe onverdraaglijk het is voor de grote apostel Petrus. Waarom zou Jezus de rollen omkeren?

Jezus is toch de meester en de Heer, de verhevene. Die mag zich niet vernederen. Het zijn toch de apostelen, die Jezus moeten dienen! Zíj zijn het, die de voeten van hun Heer moeten wassen. Petrus zegt dan ook dreigend: ‘O nee, míjn voeten zult U niet wassen, nooit!’

Maar Jezus ziet het helemaal anders. Diezelfde avond zegt Hij aan zijn leerlingen: ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen Mij, en terecht, want dat ben Ik ook’ (Johannes 13:13). Maar als Heer en meester voegt Hij er klaar en duidelijk aan toe: ‘Ik ben in jullie midden als iemand die dient’ (Lucas 22:27). Op het laatste avondmaal is Jezus de ‘diaken’. De ‘diakonôn’, staat daar in het Grieks. Dat is: diegene die het dienstwerk doet.

Zie hier de grote les voor elke christen. Jezus is diaken. Wat een geschenk: Jezus bedient ons. Wellicht hebben we het net als Petrus moeilijk om het te aanvaarden, maar het is het grootste cadeau dat Jezus ons kan geven. Hijzelf knielt en maakt zich klein. Hij wil onze voeten wassen. Hij raakt ons teder aan en geneest onze wonden. Hij wast ons schoon van onze zonden. Dat toe te laten, vergt een grote deemoed en eenvoud, maar het maakt alles nieuw.

Wanneer we ons door Jezus laten raken en beminnen, ervaren we dat we aanvaard zijn zoals we zijn. Zelfs met onze tekorten en kwetsuren mogen we er zijn. In Gods ogen zijn we kostbaar. Alleen zo raken we echt verzoend met onszelf. Niet als de mens die we hadden willen zijn. Niet als de mens die we nooit geworden zijn. Wel als de mens die we nu werkelijk zijn: zo zijn we door God aanvaard en geliefd.

Gods liefde maakt ons ook open voor de ander. Niet om met onze goede daden op eigen houtje de hemel te verdienen. Die hemel hebben we al gekregen, gratis, om niet. Neen, onze goede daden vloeien voort uit de volheid van Gods liefde, die we in Jezus hebben ontvangen. We gaan op onze beurt ánderen de voeten wassen. Nogmaals: niet om moeizaam en op eigen krachten Jezus na te volgen. Neen, we mogen ontspannen en blij in zijn gezelschap verkeren en zijn liefde met anderen delen. Hoe meer we open staan voor Hem, des te meer we Hem uitstralen in onze omgeving.

Is dat niet het diepste geheim van onze eigen inzet? We ‘horen bij Hem’, zegt Hij die ons de voeten wast. Welnu, wanneer we Hem onze voeten laten wassen, is er meer dan water genoeg om ook anderen de voeten te wassen. Werkelijk, Jezus’ liefde is als een bron, die niet alleen ons kan wassen en verfrissen, maar die vanzelf ook overstroomt naar anderen! Het enige wat wij eerst moeten doen, is ons laten doen…

Wat ben ik dankbaar tegenover elke christen die dit doet. Dank voor het engagement – in het gezin, in de kerk en in de samenleving. En: een zalig Pasen!

Lode Aerts
Bisschop van Brugge