Vrijdag 15 maart

₄₃Na die twee dagen trok Jezus verder naar Galilea, ₄₄want Hij had zelf gezegd dat een profeet in zijn vaderland niet wordt erkend. ₄₅Toen Hij in Galilea kwam, ontvingen de mensen Hem gastvrij omdat ze hadden gezien wat Hij op het feest in Jeruzalem allemaal had gedaan; daar waren ze zelf bij geweest. ₄₆Hij ging in Galilea weer naar Kana, waar Hij van water wijn had gemaakt.

Er was daar een hoveling uit Kafarnaüm wiens zoon ziek was. ₄₇Omdat hij gehoord had dat Jezus uit Judea naar Galilea was teruggekeerd, was hij naar Hem toe gekomen, en nu vroeg hij of Jezus mee wilde gaan om zijn zoon, die op sterven lag, te genezen. ₄₈Jezus zei tegen hem: ‘Jullie geloven alleen maar als je tekenen en wonderen ziet!’ ₄₉Maar de hoveling drong aan: ‘Heer, ga toch mee, voordat mijn kind sterft.’ ₅₀‘Ga maar naar huis,’ zei Jezus, ‘uw zoon leeft.’ De man geloofde wat Jezus tegen hem zei en ging weg. ₅₁En terwijl hij nog onderweg was, kwamen zijn dienaren hem al tegemoet om te zeggen dat zijn kind in leven was. ₅₂Hij vroeg hun sinds wanneer het beter met hem was gegaan. Ze zeiden: ‘Gisteren, een uur na de middag, is de koorts verdwenen.’ ₅₃De vader besefte dat dat het moment was dat Jezus tegen hem gezegd had: ‘Uw zoon leeft.’ Hij kwam tot geloof, hij en al zijn huisgenoten. ₅₄Dit deed Jezus toen Hij uit Judea naar Galilea was teruggekeerd; het was zijn tweede teken.

₁Daarna was er een Joods feest, en Jezus ging naar Jeruzalem. ₂In Jeruzalem is bij de Schaapspoort een bad met vijf zuilengangen dat in het Hebreeuws Betzata heet. ₃Daar lag een groot aantal zieken, blinden, kreupelen en misvormden. ₅Er was ook iemand bij die al achtendertig jaar ziek was. ₆Jezus zag hem liggen; Hij wist hoe lang hij al ziek was en zei tegen hem: ‘Wilt u gezond worden?’ ₇De zieke antwoordde: ‘Heer, als het water gaat bewegen is er niemand om mij erin te helpen; ik probeer het wel, maar altijd is een ander al vóór mij in het water.’ ₈Jezus zei: ‘Sta op, pak uw mat op en loop.’ ₉En meteen werd de man gezond: hij pakte zijn slaapmat op en liep. Nu was het die dag sabbat. ₁₀De Joden zeiden dan ook tegen de man die genezen was: ‘Het is sabbat, het is niet toegestaan een slaapmat te dragen!’ ₁₁Maar hij zei tegen hen: ‘Degene die mij genezen heeft, zei tegen mij: “Pak uw mat op en loop.”’ ₁₂‘Wie zei dat tegen u?’ vroegen ze. ₁₃Maar de man die genezen was kon niet zeggen wie het was, want Jezus was al verdwenen omdat daar zoveel mensen waren.

₁₄Later kwam Jezus hem tegen in de tempel en toen zei Hij tegen hem: ‘U bent nu gezond; zondig daarom niet meer, anders zal u iets ergers overkomen.’ ₁₅De man ging aan de Joden vertellen dat het Jezus was die hem gezond gemaakt had. ₁₆Het was omdat Jezus zulke dingen deed op sabbat, dat de Joden Hem wilden vervolgen. ₁₇Maar Jezus zei: ‘Mijn Vader werkt aan één stuk door, en daarom doe Ik dat ook.’ ₁₈Dat was voor de Joden een reden te meer om Hem te willen doden, want niet alleen ondermijnde Hij de sabbat, maar bovendien noemde Hij God zijn eigen Vader, en stelde zichzelf zo aan God gelijk.

₁₉Jezus reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Werkelijk, Ik verzeker u, de Zoon kan niets uit zichzelf doen, Hij kan alleen doen wat Hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier. ₂₀De Vader heeft de Zoon immers lief en laat Hem alles zien wat Hij doet. Hij zal Hem nog grotere dingen laten zien, u zult verbaasd staan! ₂₁Want zoals de Vader doden opwekt en levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend wie Hij wil. ₂₂De Vader zelf velt over niemand een oordeel, maar Hij heeft het oordeel geheel aan de Zoon toevertrouwd. ₂₃Dan zal iedereen de Zoon eer betuigen zoals men de Vader eert. Wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet, die Hem gezonden heeft.