Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
Dagvers | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap

Duisternis - Psalm 88:1-19

Bijbeltekst(en)

Psalmen 88

1Een lied, een psalm van de Korachieten. Voor de koorleider. Op de wijs van De rietpijp. Een beurtzang, een kunstig lied van de Ezrachiet Heman.

2HEER, God, mijn redder,

ik roep tot U, ik schreeuw het uit,

bij dag en bij nacht.

3Laat mijn gebed U bereiken,

luister naar mijn klagen,

4ik word door rampen bezocht,

mijn leven nadert het dodenrijk.

5Ik hoor bij wie afgedaald zijn in het graf,

ik ben als een man aan het eind van zijn krachten,

6als een naamloze dode ben ik,

als een gesneuvelde in een massagraf,

aan wie U niet langer denkt,

losgerukt uit uw hand.

7U hebt mij onder in de kuil gelegd,

in het duister van de diepte,

8uw toorn drukt zwaar op mij,

uw golven slaan over mij heen. sela

9Bekenden hebt U van mij vervreemd,

afgrijzen roep ik bij hen op,

ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer.

10Mijn ogen zijn dof van ellende,

ik roep U aan, HEER, elke dag,

en strek mijn handen naar U uit.

11Doet U wonderen bij doden,

staan schimmen op om U te loven? sela

12Komt uw liefde in het graf ter sprake

of uw trouw in de afgrond?

13Weet men in de duisternis van uw wonderen

of van uw weldaden in het land der vergetelheid?

14Daarom roep ik U om hulp, HEER,

elke morgen nader ik U met mijn gebed.

15Waarom, HEER, verstoot U mij

en verbergt U voor mij uw gelaat?

16Ik ben verzwakt, van jongs af in doodsgevaar,

verbijsterd moet ik uw woede verduren.

17De gloed van uw toorn overweldigt mij,

uw verschrikkingen maken mij sprakeloos,

18als water omringen ze mij, dag aan dag,

van alle kanten sluiten ze mij in.

19Mijn beste vrienden hebt U van mij vervreemd,

mijn enige metgezel is de duisternis.

Psalmen 88:1-19NBV21Open in de Bijbel

God is geen God van dode mensen, maar van levende mensen’, zei Jezus in het tekstgedeelte van gisteren. In de psalm van vandaag lezen we over iemand die de dood dichtbij is, en wanhopig roept om God.
Bij het boek Psalmen denken we misschien vooral aan liederen om God te loven. Maar bijna een derde van de psalmen zijn juist klaagliederen: liederen waarin de dichter of een hele groep het uitschreeuwt naar God, omdat ze merken dat hun ervaringen niet overeenkomen met Gods goedheid. Meestal zie je in zo’n psalm ergens een omslagpunt: de spreker merkt dat God Hem helpt en dankt Hem daarvoor. Maar in Psalm 88 blijft het duister. Dat kan een onbevredigend gevoel geven – grijpt God dan echt niet in? Maar voor mensen die bijvoorbeeld worstelen met depressie is het heel herkenbaar: misschien is God er wel, maar ze merken er niets van. Ook die ervaring brengt de Bijbel onder woorden.

Wat zou jij op moeilijke momenten willen uitroepen naar God?

Luister naar deze overdenking

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.25.2
Volg ons