Dag 99 / Num. 30-31, Ps. 47

₁Mozes bracht alles wat de HEER hem had geboden aan de Israëlieten over.

₂Mozes zei tegen de stamhoofden van de Israëlieten: ‘De HEER heeft het volgende bepaald: ₃Wanneer een man de HEER belooft iets te zullen doen of onder ede de verplichting op zich neemt zich van iets te onthouden, mag hij zijn woord niet breken; aan alles wat hij met zoveel woorden zegt, moet hij zich houden.

₄Wanneer een vrouw de HEER belooft iets te zullen doen of de verplichting aangaat zich van iets te onthouden terwijl ze nog als meisje bij haar vader woont, ₅en haar vader zegt er niets van wanneer hij hoort van haar gelofte of van de verplichting die ze op zich heeft genomen, dan blijven al haar geloften en alle verplichtingen die ze op zich heeft genomen geldig. ₆Maar als haar vader bezwaar maakt zodra hij ervan hoort, verliezen al haar geloften en alle verplichtingen die ze op zich genomen heeft hun geldigheid. De HEER ontheft haar ervan omdat haar vader bezwaar heeft gemaakt.

₇Is ze bij haar trouwen nog gebonden door geloften die ze heeft gedaan of door een onbezonnen toezegging, ₈en zegt haar man er niets van zodra hij ervan hoort, dan blijven haar geloften en de verplichtingen die ze op zich genomen heeft geldig. ₉Maar als haar man bezwaar maakt zodra hij ervan hoort, dan doet hij de gelofte waardoor ze gebonden is of de onbezonnen toezegging die ze heeft gedaan teniet, en de HEER ontheft haar ervan.

₁₀Wat de geloften van weduwen en verstoten vrouwen betreft: alles waartoe zij zich verplicht hebben, moeten ze nakomen.

₁₁Als een vrouw getrouwd is en ze doet een gelofte of neemt onder ede een verplichting op zich, ₁₂en haar man zegt er niets van en maakt geen bezwaar wanneer hij ervan hoort, dan blijven al haar geloften en alle verplichtingen die ze is aangegaan geldig. ₁₃Maar als haar man ze nadrukkelijk ongeldig verklaart zodra hij ervan hoort, verliest alles wat ze heeft toegezegd zijn geldigheid, elke gelofte en iedere verplichting. Haar man doet alles teniet, en de HEER ontheft haar ervan. ₁₄Elke gelofte en elke verplichting tot onthouding die ze onder ede aangaat, kan haar man zowel bekrachtigen als ongeldig verklaren. ₁₅Heeft haar man er binnen een etmaal niets van gezegd, dan bekrachtigt hij al haar geloften en alle verplichtingen die ze zichzelf heeft opgelegd; door er niets van te zeggen zodra hij ervan hoort, bekrachtigt hij ze. ₁₆Maar verklaart hij ze nadrukkelijk ongeldig als hij ervan hoort, dan draagt hij de volle verantwoordelijkheid.’

₁₇Dit zijn de wetten die de HEER Mozes heeft opgelegd met betrekking tot een man en zijn vrouw en met betrekking tot een vader en een dochter die nog als meisje bij hem woont.

₁De HEER zei tegen Mozes: ₂‘Laat de Israëlieten wraak nemen op de Midjanieten, daarna zul je met je voorouders verenigd worden.’ ₃Hierop zei Mozes tegen het volk: ‘Een deel van de mannen moet zich klaarmaken voor de strijd. Ze moeten de Midjanieten aanvallen om de wraak van de HEER aan Midjan te voltrekken. ₄Elke stam van Israël moet duizend man in het veld brengen.’ ₅Zo werden er twaalfduizend weerbare mannen gerekruteerd, duizend man uit elke stam van Israël. ₆Mozes liet deze mannen, duizend uit elke stam, uitrukken samen met Pinechas, de zoon van de priester Eleazar, die de heilige voorwerpen en de krijgstrompetten bij zich droeg. ₇Ze trokken tegen de Midjanieten ten strijde, zoals de HEER Mozes had bevolen, en doodden alle mannen, ₈onder wie de koningen van Midjan: Ewi, Rekem, Sur, Chur en Reba. En naast de vijf Midjanitische koningen doodden ze ook Bileam, de zoon van Beor. ₉De Israëlieten namen de Midjanitische vrouwen en kinderen gevangen, maakten zich meester van de runderen en het overige vee van de Midjanieten en van al hun bezittingen, ₁₀en legden de steden waarin ze woonden en hun tentenkampen in de as. ₁₁De geroofde bezittingen en de hele buit aan mensen en dieren namen ze mee, ₁₂en ze brachten zowel de gevangenen als de buitgemaakte goederen naar Mozes, de priester Eleazar en het volk van Israël, naar het kamp in de vlakte van Moab, aan de Jordaan, ter hoogte van Jericho.

₁₃Mozes, de priester Eleazar en de leiders van de gemeenschap verlieten het kamp en gingen hun tegemoet. ₁₄Toen werd Mozes woedend op de bevelhebbers, de aanvoerders van duizend en de aanvoerders van honderd man, die daar uit de strijd terugkeerden. ₁₅‘U hebt de vrouwen in leven gelaten?!’ zei hij. ₁₆‘Juist zij waren het die de Israëlieten, op aanraden van Bileam, destijds bij de Peor verleid hebben tot ontrouw aan de HEER, en dat veroorzaakte de plaag die de gemeenschap van de HEER getroffen heeft. ₁₇Dood daarom alle kinderen van het mannelijk geslacht en alle vrouwen die met een man hebben geslapen, ₁₈maar laat meisjes die nog nooit met een man hebben geslapen in leven. ₁₉Zelf moet u zeven dagen buiten het kamp blijven. Iedereen die iemand gedood heeft en iedereen die een gesneuvelde heeft aangeraakt, moet zich op de derde en op de zevende dag laten reinigen. Dit geldt niet alleen voor uzelf maar ook voor de gevangenen. ₂₀Ook alle kleren moeten gereinigd worden, en alle voorwerpen die gemaakt zijn van leer, geitenhaar of hout.’

₂₁De priester Eleazar zei tegen de mannen die aan de strijd hadden deelgenomen: ‘Dit is een wet die de HEER heeft ingesteld en die Hij aan Mozes bekend heeft gemaakt: ₂₂Alles van goud of zilver, van koper, ijzer, tin of lood, ₂₃alles wat vuurbestendig is, moet door het vuur gehaald worden om weer rein te worden, en het moet bovendien met reinigingswater worden gereinigd. Alles wat niet tegen vuur bestand is, moet door het water gehaald worden. ₂₄Was op de zevende dag uw kleren, dan bent u weer rein en mag u weer in het kamp komen.’

₂₅De HEER zei tegen Mozes: ₂₆‘Ga samen met de priester Eleazar en de familiehoofden van de gemeenschap na hoe groot de buit aan mensen en dieren is; ₂₇geef de ene helft aan de mannen die aan de strijd hebben deelgenomen en de andere helft aan de rest van de gemeenschap. ₂₈Leg degenen die aan de strijd hebben deelgenomen een heffing op van één op de vijfhonderd mensen, runderen, ezels, schapen en geiten; die moeten zij aan de HEER afstaan. ₂₉Houd dit op hun aandeel in en geef het aan de priester Eleazar, als een geschenk voor de HEER. ₃₀Op het aandeel van de andere Israëlieten moet je één op de vijftig mensen, runderen, ezels, schapen, geiten en andere dieren inhouden. Geef ze aan de Levieten die zorg dragen voor de tabernakel van de HEER.’

₃₁Mozes en de priester Eleazar deden wat de HEER Mozes had geboden. ₃₂Afgezien van de buitgemaakte goederen die de troepen al hadden verbruikt, bedroeg de buit 675.000 schapen en geiten, ₃₃72.000 runderen ₃₄en 61.000 ezels, ₃₅en verder mensen, namelijk 32.000 vrouwen die nog nooit met een man geslapen hadden. ₃₆De helft, het aandeel van hen die aan de strijd hadden deelgenomen, bedroeg dus 337.500 schapen en geiten, ₃₇waarvan er 675 aan de HEER moesten worden afgestaan, ₃₈36.000 runderen, waarvan er 72 aan de HEER werden afgestaan, ₃₉30.500 ezels, waarvan er 61 aan de HEER werden afgestaan, ₄₀en 16.000 mensen, van wie er 32 aan de HEER werden afgestaan. ₄₁Mozes droeg alles wat als geschenk aan de HEER moest worden afgestaan, over aan de priester Eleazar, zoals de HEER hem had geboden. ₄₂Op het aandeel dat Mozes apart gehouden had voor de Israëlieten die niet aan de strijd hadden deelgenomen ₄₃– de voor hen bestemde helft omvatte 337.500 schapen en geiten, ₄₄36.000 runderen, ₄₅30.500 ezels ₄₆en 16.000 mensen –, ₄₇op dat aandeel van de Israëlieten hield Mozes één op de vijftig mensen en dieren in, en hij gaf die aan de Levieten die zorg droegen voor de tabernakel van de HEER, zoals de HEER hem had geboden.

_48-49De bevelhebbers van het leger, de aanvoerders van duizend man en die van honderd, kwamen Mozes zeggen: ‘We hebben de manschappen die onder ons bevel stonden geteld, heer, en er ontbreekt niemand. ₅₀Wat wijzelf aan gouden voorwerpen hebben aangetroffen, bieden we de HEER als offergave aan: enkelkettinkjes, armbanden, vingerringen, oorringen en halssieraden. Hiermee willen we bij de HEER verzoening voor onszelf bewerken.’ ₅₁Mozes en de priester Eleazar namen de gouden sieraden van hen aan. ₅₂Het goud dat ze als geschenk voor de HEER in ontvangst namen van de aanvoerders van duizend man en die van honderd, woog 16.750 sjekel. ₅₃De manschappen hielden de buit die ze veroverd hadden zelf. ₅₄Mozes en de priester Eleazar brachten het goud dat ze van de aanvoerders van duizend en van honderd man in ontvangst hadden genomen naar de ontmoetingstent, opdat de HEER aan de Israëlieten herinnerd zou blijven worden.