Dag 362 / Joël 1-4

₂Hoor mij aan, oudsten,

leen mij allen het oor, inwoners van het land!

Is zoiets ooit gebeurd in jullie dagen

of in de dagen van jullie voorouders?

₃Vertel het aan je kinderen,

en laten je kinderen het aan hun kinderen vertellen

en hun kinderen aan het volgende geslacht.

₄Wat de ene sprinkhaan overliet, heeft de tweede afgeknaagd,

wat de tweede nog overliet, heeft de derde afgemaaid

en wat na de derde overbleef, heeft de vierde kaalgevreten.

₅Word wakker, dronkaards, en ween,

barst uit in gejammer, drinkers van wijn,

om het sap van de druiven dat jullie ontnomen is.

₆Mijn land is ten prooi aan een volk,

een machtig volk zonder tal,

met tanden als van een leeuw

en kaken als van een leeuwin.

₇Het maakte van mijn wijnstok dode takken,

en brandhout van mijn vijgenboom:

naakt en kaal zijn ze, omvergehaald,

de wijnranken zijn verbleekt.

₈Weeklaag, als een bruid die zich hult in het zwart,

rouwend om de man van haar jeugd.

₉Graan en wijn voor offers

ontbreken in de tempel van de HEER.

De priesters, zijn dienaren, treuren.

₁₀Het veld is verwoest,

het akkerland treurt,

want het koren is vernield,

de wijn verdroogd,

de olie verloren.

₁₁Toon je verslagenheid, boeren,

barst uit in gejammer, wijnbouwers,

om de tarwe en om de gerst,

want de oogst van het veld is verloren gegaan.

₁₂De wijnstok is verdroogd,

de vijgenboom verdord;

granaatappel, dadelpalm en appelboom,

ja alle bomen zijn verdord.

Verdord is ook de vreugde bij de mensen.

₁₃Priesters, hul je in rouw,

schreeuw het uit, dienaren van het altaar,

breng de nacht door met klagen, dienaren van mijn God,

want de tempel van jullie God

blijft verstoken van offers van graan en wijn.

₁₄Kondig een vastentijd af

en roep op tot een plechtige samenkomst,

verzamel de oudsten en alle inwoners van het land

in de tempel van de HEER, jullie God,

en roep de HEER om hulp.

₁₅O angstwekkende dag!

Nabij is de dag van de HEER,

de dag van ondergang die komt van de Ontzagwekkende!

₁₆Is het voedsel niet voor onze ogen vernietigd?

Is de vreugdezang niet verstomd in de tempel van onze God?

₁₇Vergeefs rustte het zaad in de droge aarde,

de opslagplaatsen liggen verlaten,

de graanschuren zijn verwoest:

het koren is verdord.

₁₈Hoor hoe het vee loeit.

Runderen dolen maar rond

want nergens kunnen ze grazen,

zelfs schapen en geiten worden gestraft.

₁₉Tot U, HEER, roep ik,

nu vuur het groen van de woestijn heeft verteerd

en een vlam de bomen heeft verzengd.

₂₀Zelfs de dieren van het veld roepen om U,

nu elke waterstroom is opgedroogd

en het laatste groen door vuur is verteerd.

₁Blaas de ramshoorn op de Sion,

blaas alarm op mijn heilige berg,

laten de inwoners van het land beven:

De dag van de HEER komt! Hij is nabij!

₂Het is een dag van duisternis en donkerte,

een dag van dreigende, donkere wolken.

Als het morgenlicht over de bergen,

zo nadert een groot en machtig volk,

zoals er nooit tevoren geweest is

of ooit nog zal zijn tot in het verste nageslacht.

₃Voor hen uit gaat een verterend vuur,

een verzengende vlam volgt hen op de voet;

als de tuin van Eden ligt het land voor hen,

achter hen blijft een kale woestijn.

Niets en niemand kan ontkomen.

₄Het lijken wel paarden,

als strijdrossen draven ze voort;

₅als het ratelen van strijdwagens

klinkt hun opmars over de bergtoppen,

als het knetteren van stro dat in het vuur verteert,

als een machtig volk dat zich opstelt voor de strijd.

₆Bij die aanblik krimpen allen ineen,

alle gezichten verbleken.

₇Als krijgshelden komen zij aanstormen,

als strijders beklimmen zij de muren.

Ieder houdt vast aan zijn eigen weg,

niet één wijkt ervan af;

₈geen van hen duwt een ander opzij,

ze trekken op in gelid.

Ook als er sneuvelen door tegenstand,

verbreken zij hun gelederen niet.

₉Ze bestormen de stad,

ze klimmen over de muren heen,

ze dringen de huizen binnen,

ze komen als dieven door de vensters.

₁₀Bij die aanblik beeft de aarde,

siddert de hemel;

zon en maan verduisteren,

sterren doven hun glans.

₁₁Het is de HEER –

zijn stem schalt voor zijn leger uit,

zijn strijdkrachten zijn geweldig,

zijn bevel wordt met groot vertoon volbracht.

Groot en ontzagwekkend is de dag van de HEER!

Wie kan die dag doorstaan?

₁₅Blaas de ramshoorn op de Sion,

kondig een vastentijd af

en roep op tot een plechtige samenkomst.

₁₆Breng het volk bijeen,

laat heel Israël zich reinigen.

Breng de oude mensen tezamen,

verzamel de kinderen, ook de kleintjes aan de borst.

Laat de bruidegom opstaan van het bruidsbed,

laat de bruid het slaapvertrek verlaten.

₁₇Priesters, dienaren van de HEER,

hef een smeekbede aan in de tempel,

tussen altaar en voorhal:

‘Ach HEER, spaar uw volk, uw eigendom,

geef het niet prijs aan spot en hoon van andere volken.

Waarom zouden zij mogen zeggen:

“En waar is nu hun God?”’

₂₁Wees niet bang meer, akkers, wees blij en verheug je,

want de HEER heeft grote daden gedaan!

₂₂Wees niet bang meer, dieren van het veld,

want een kleed van groen bedekt de woestijn,

de bomen dragen volop vrucht,

vijgenboom en wijnstok geven hun rijkdom.

₂₃En jullie, kinderen van Sion, wees blij

en verheug je in de HEER, jullie God,

want Hij gaf regen om je te verkwikken,

Hij liet de regen overvloedig op je neerdalen,

vroege regen en late regen, elk op de juiste tijd.

₂₄De dorsvloeren liggen weer vol met graan,

de perskuipen lopen over van wijn en olie.

₁Daarna zal zich dit voltrekken:

Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft.

Jullie zonen en dochters zullen profeteren,

oude mensen zullen dromen dromen,

en jongeren zullen visioenen zien;

₂zelfs over slaven en slavinnen

zal Ik in die tijd mijn geest uitgieten.

₃Ik zal tekenen geven aan de hemel en op aarde:

bloed en vuur en zuilen van rook.

₄De zon verandert in duisternis

en de maan in bloed

voordat de dag van de HEER komt,

groot en ontzagwekkend.

₅Dan zal ieder die de naam van de HEER aanroept ontkomen:

op de Sion, in Jeruzalem, is een toevlucht te vinden,

zoals de HEER heeft beloofd;

ieder die Hij roept zal worden gered.

₉Doe deze oproep aan de volken:

Bereid je voor op de strijd,

laat je helden aantreden,

laat al je strijders nu ten strijde trekken!

₁₀Smeed je ploegijzers maar om tot zwaarden

en je snoeimessen tot speren,

en laat de zwakke zich een held betonen.

₁₁Haast je, volken rondom, verzamel je.

– O HEER, zend dan uw legermacht daarheen! –

₁₂Laten ze aantreden, de volken rondom,

laten ze optrekken naar de vallei van Josafat;

daar vel Ik mijn oordeel over hen.

₁₃Sla de sikkel erin,

het is tijd om te oogsten.

Kom de wijnpers treden,

de persbak is vol,

de kuipen lopen over,

zó talrijk zijn hun misdaden.

₁₄Dichte drommen bijeen in de vallei van het oordeel!

Nabij is de dag van de HEER. Daar zal Hij oordelen!

₁₅Zon en maan verduisteren,

sterren doven hun glans.

₁₆De HEER brult vanaf de Sion,

Hij gromt vanuit Jeruzalem,

zodat hemel en aarde beven.

Maar voor zijn volk is de HEER een toevlucht,

een vesting is Hij voor Israël.

₁₇Dan zullen jullie inzien dat Ik, de HEER, jullie God,

woon op de Sion, mijn heilige berg.

Jeruzalem zal een heilige stad zijn;

vreemden zullen haar niet meer binnengaan.

₁₈Dan, in die tijd,

zal de wijn van de bergen druipen

en de melk van de heuvels vloeien;

alle waterstromen van Juda zullen bruisen,

en in de tempel van de HEER ontspringt een bron

die zelfs het droogste woestijndal bevloeit.

₁₉Maar Egypte wordt een woestenij

en Edom een kale woestijn,

om hun gewelddaden tegen Juda,

om het onschuldig bloed dat ze daar vergoten.

₂₀Juda en Jeruzalem blijven altijd bewoond,

tot in het verste nageslacht.

₂₁Zou Ik die bloedschuld niet wreken?

Zeker zal Ik die wreken,

zo zeker als de HEER op de Sion woont.