Dag 214 / Hos. 8-9, Ps. 1

₁Zet de ramshoorn aan je mond! Gieren cirkelen boven het volk van de HEER, want het heeft het verbond met Mij geschonden en is in opstand gekomen tegen mijn wet. ₂Hoor ze roepen: ‘O God, U bent toch de onze? Wij zijn uw Israël!’ ₃Maar de Israëlieten wijzen af wat goed is, en daarom zal de vijand hen achtervolgen.

₄Ze hebben een koning aangesteld, maar buiten Mij om, leiders gekozen zonder Mij erin te kennen. Van hun zilver en goud hebben ze godenbeelden gemaakt, tot hun eigen ondergang. ₅Je stierkalf wijst je af, Samaria! En ook Ik ben woedend op je: zul je dan nooit tot zuiverheid in staat zijn? ₆Dat kalf komt gewoon uit Israël, het is gemaakt door een ambachtsman, een god is het niet! Nee, het kalf van Samaria zal verpulverd worden. ₇Want wie wind zaait zal storm oogsten. Het zaad brengt geen koren voort, en als het al vrucht draagt dan geeft het geen meel, en als het al meel geeft dan wordt het door vreemden verslonden.

₈Israël wordt verslonden; door de andere volken wordt het beschouwd als een gebroken kruik waar niemand meer naar omkijkt, ₉omdat het zijn toevlucht gezocht heeft bij Assyrië. Een wilde ezel houdt zich afgezonderd, maar het volk van Efraïm loopt met zijn liefde te koop. ₁₀Maar ook al zouden ze van de andere volken slechts liefde ontvangen, voor Mij is nu de maat vol. Ze krimpen al ineen onder de druk van de machtige koning van Assyrië.

₁₁Hoeveel altaren heeft Efraïm niet gebouwd – maar om te zondigen! Altaren die dienen om te zondigen! ₁₂Al schrijf Ik mijn wet in tienduizendvoud, die is voor hen als van een vreemde. ₁₃Ze brengen Mij offers om zelf het vlees te eten. Daarom schept de HEER geen behagen meer in hen. Hij zal nu hun wandaden in rekening brengen en hun zonden bestraffen: ze gaan terug naar Egypte! ₁₄Israël is zijn maker vergeten; Israël heeft paleizen gebouwd en Juda talrijke vestingsteden. Daarom zal Ik hun steden in vlammen doen opgaan; vuur zal hun burchten verteren.

₁Wees maar niet zo vrolijk, Israël, houd ermee op zo te jubelen als de andere volken: in overspel heb je je God verlaten; je was altijd uit op hoerenloon, overal waar graan werd gedorst. ₂Dorsvloer en perskuip zullen hun niet langer gunstig gezind zijn, de wijnoogst zal hen teleurstellen. ₃Ze blijven niet in het land van de HEER: Efraïm zal terugkeren naar Egypte, onrein voedsel eten in Assyrië. ₄Ze zullen de HEER geen wijnoffers brengen, Hem met hun vredeoffers niet behagen. Hun voedsel is als brood in een sterfhuis: wie ervan eet wordt onrein. Het stilt alleen nog maar hun honger, het komt het huis van de HEER niet in. ₅Wat moeten jullie dan nog op hoogtijdagen of op feestdagen ter ere van de HEER? ₆En degenen die de ondergang ontlopen, vinden onderdak in Egypte: graven genoeg daar in Memfis, voor hen en hun kostbare zilver. Dorens en distels zullen hen en hun huizen overwoekeren.

₇Het is tijd voor de afrekening, de tijd van de vergelding is daar, laat Israël dat beseffen! Jullie zeggen: ‘Die profeet is gek! Die ziener heeft zijn verstand verloren!’ Ja, dankzij al jullie zonden en vijandigheid. ₈De profeet die in dienst van God waakt over Efraïm, vindt op al zijn wegen hinderlagen en stuit tot in het huis van zijn God op vijandigheid. ₉Ze zijn diep gezonken, zoals destijds in Gibea. Nu zal de HEER hun wandaden in rekening brengen en hun zonden bestraffen.