Bijbels dagboek

₅₇Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. ₅₈Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugden zich samen met haar. ₅₉Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. ₆₀Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!’ ₆₁Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.’ ₆₂Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. ₆₃Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.’ Iedereen was verbaasd. ₆₄En meteen werd zijn tong losgemaakt en zijn mond geopend, en hij begon te spreken en God te loven. ₆₅Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. ₆₆Ieder die het hoorde bleef erover nadenken en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de hand van de Heer steunde hem.