Johannes 21

₁Neitiid is Jezus nochris oan ’e learlingen ferskynd by de mar fan Tiberias; en dat gong sa om en ta:

₂Dêr wienen byinoar Simon Petrus, Tomas dy’t ‘Twilling’ hiet, Natanael út Kana yn Galiléa, de soannen fan Sebedéus en noch twa fan syn learlingen. ₃Simon Petrus sei tsjin harren: Ik gean te fiskjen. Se seinen tsjin him: Dan geane wy mei dy. Se gongen derop út en stapten yn it boat, mar dy nachts fongen se neat. ₄Doe’t it al moarntiid wurden wie, stie Jezus op ’e wâl; en dochs wisten de learlingen net, dat it Jezus wie. ₅Jezus sei tsjin harren: Freonen, jimme hawwe tink wol wat fisk? Se antwurden Him: Nee. ₆Hy sei tsjin harren: Smyt it net út oan ’e rjochterkant fan it boat, dan sille jimme wat fange. Doe smieten se it út en koenen it net mear ynhelje, sa’n fisk siet deryn. ₇Doe sei de learling dy’t Jezus leafhie, tsjin Petrus: It is de Hear. Doe’t Simon Petrus hearde dat it de Hear wie, die er de boppeklean oan, want hy wie yn ’e ûnderklean en sprong yn ’e mar; ₈de oare learlingen kamen mei it boatsje, want se wienen net fier fan it lân ôf, net mear as sa’n foege hûndert meter, en tôgen it net mei de fisk.

₉Doe’t se no oan wâl gien wienen, seagen se in houtskoalfjoer op ’e grûn mei fisk en bôle derop. ₁₀Jezus sei tsjin harren: Helje fan ’e fisk, dy’t jimme niis fongen hawwe. ₁₁Doe gong Simon Petrus oan board en sleepte it net op ’e wâl, fol mei grouwe fisken, hûndert trije en fyftich; ek al wienen der safolle yn, it net skuorde net. ₁₂Jezus sei tsjin harren: Kom hjir om te iten. Net ien fan ’e learlingen doarst Him te freegjen: Wa binne Jo? Want se wisten wol dat it de Hear wie. ₁₃Jezus kaam op harren ta en naam de bôle en joech dy harren en allyksa de fisk. ₁₄Dat wie al de tredde kear, dat Jezus oan ’e learlingen ferskynde nei syn ferrizenis út ’e dea.

₁₅Doe’t se iten hienen, sei Jezus tsjin Simon Petrus: Simon, soan fan Johannes, hasto My leaf, mear as dizzen hjir? Hy sei tsjin Him: Ja Hear, Jo witte dat ik fan jo hâld. Hy sei tsjin him: Weidzje myn lamkes. ₁₆Hy sei foar de twadde kear tsjin him: Simon, soan fan Johannes, hasto My leaf? Hy sei: Ja Hear, Jo witte dat ik fan Jo hâld. Hy sei tsjin him: Hoedzje myn skiepkes. ₁₇Foar de tredde kear sei Er tsjin him: Simon, soan fan Johannes, hâldsto fan My? Petrus waard fertrietlik om’t Er foar de tredde kear tsjin him sei: Hâldsto fan My? En hy sei tsjin Him: Hear, Jo witte alles. Jo witte dat ik fan Jo hâld. Jezus sei tsjin him: Weidzje myn skiepkes. ₁₈Wiswier, wiswier, Ik sis dy, doesto jong wiest, diesto dysels de mulriem om en do gongst dêrst hinne woest; asto âld wurden bist, silst de hannen útstekke en in oar sil dy de mulriem omdwaan en dy bringe dêrst net hinne wolst. ₁₉Dat sei Er om te betsjutten, mei watfoar dea er God ferhearlikje soe. En doe’t Er dat sein hie, sei Er tsjin him: Folgje My.

₂₀Petrus kearde him om en seach de learling dy’t Jezus leafhie, achter harren oanrinnen, deselde dy’t him by it miel achteroerbûgde nei Jezus ta om te sizzen: Hear, wa is it, dy’t Jo ferret? ₂₁Doe’t Petrus him seach, sei er tsjin Jezus: Hear, hoe komt it mei him? ₂₂Jezus sei tsjin him: As Ik wol dat hy bliuwe sil oant Ik kom, wat giet dy dat oan? Folgje do My mar! ₂₃Sadwaande gong der ûnder de bruorren it sizzen om, dat dy learling net stjerre soe; mar Jezus hie net sein: Hy sil net stjerre, mar: As Ik wol dat hy bliuwe sil oant Ik kom, wat giet dy dat oan?

₂₄Dat is de learling dy’t fan dy dingen getúcht en dy’t se opskreaun hat en wy witte dat syn getugenis betrouber is. ₂₅Der binne noch hiel wat oare dingen, dy’t Jezus dien hat; as dy allegearre ien foar ien opskreaun wurde soenen, bin ik bang, dat de hiele wrâld te lyts wêze soe foar de boeken dy’t dan allegearre skreaun wurde moasten.