2 Kroniken 1

₁Salomo, de soan fan David, naam as kening de leie fêst yn hannen. Syn God, de Heare stie him by en makke him tige machtich. ₂Salomo stjoerde in oprop oan hiele Israel, oan ’e haden fan tûzenskippen en hûndertskippen, oan ’e rjochters en oan alle foarsten fan hiele Israel, te witten de haden fan ’e stamhuzen. ₃Doe gongen se nei de offerhichte te Gibeön, Salomo en de hiele gemeente mei him. Want dêr stie de tinte fan ’e moeting mei God, dy’t Mozes, de tsjinstfeint fan de Heare, yn ’e woestyn makke hie. ₄No hie David wol Gods arke fan Kirjat-Jeärim oerbrocht nei it plak dat hy derfoar yn oarder brocht hie – David hie der ommers in tinte foar opset te Jeruzalem – ₅mar it brûnzen alter dat Besaleël, de soan fan Oery, de soan fan Chûr, makke hie, stie noch altyd foar de tintwenning fan de Heare. Dêr woenen Salomo en de gemeente Him earje. ₆Salomo offere dêr foar it antlit fan de Heare op it brûnzen alter dat by de tinte fan ’e moeting hearde: hy brocht dêr 1000 brânoffers.

₇Dy nachts ferskynde God oan Salomo en sei tsjin him: Freegje mar; wat moat Ik dy jaan? ₈Doe antwurde Salomo God: Jo hawwe foar ús heit David tige goedgeunstich west en Jo hawwe my op syn plak as kening steld. ₉No dan, God myn Heare, meitsje jo tasizzing oan ús heit David wier. Jo hawwe my ommers kening makke oer in folk sa machtich as it stof fan ’e ierde. ₁₀Jou my dan wysheid en kennisse, dat ik dit folk rjochtfeardich bestjoer. Want wa soe dit grutte folk, dat Jowes is, bestjoere kinne? ₁₁Doe sei God tsjin Salomo: Omdat dyn hert dy krekt dit ynjûn hat, omdatsto net om rykdom, skatten, eare of it libben fan dyn haters frege hast, ja net iens om in lang libben foar dysels, omdatsto allinne om wysheid en kennisse frege hast om myn folk te bestjoeren, it folk dêr’t Ik dy kening oer makke haw, ₁₂dêrom sis Ik: Dy wysheid en kennisse wurde dy jûn. Boppedat jou Ik dy rykdom en skatten en eare, sa’t gjin kening foar dij dy hân hat en sa’t gjin kening nei dij se hawwe sil. ₁₃Doe gong Salomo foar de tinte fan ’e moeting wei en fan ’e offerhichte te Gibeön wer nei Jeruzalem ta. Hy regearre oer Israel.

₁₄Salomo brocht weinen en ruters byinoar, oant er 1400 weinen en 12.000 ruters hie. Hy legere dy yn weinstêden en by him yn Jeruzalem. ₁₅De kening makke, dat sulver en goud yn Jeruzalem like gewoan waarden as stiennen en de sederbeammen like machtich as de wylde figebeammen yn it Leechlân. ₁₆Hynders krige kening Salomo út Misraïm en Kewé. Syn keaplju hellen se út Kewé foar de jildende priis. ₁₇In wein út Misraïm kaam by ynfier yn Israel op 600 sikkel, en in hynder op 150. De levering oan de keningen fan ’e Hetiten en dy fan Aram rûn ek oer harren.

₁₈Doe joech Salomo bestel om in tempel ta eare fan de Heare syn namme en in keninklik paleis foar himsels te setten.