Numeri 13

₁De HEER zei tegen Mozes: ₂‘Stuur er een aantal mannen op uit om Kanaän, het land dat Ik de Israëlieten geven zal, te verkennen. Kies daartoe uit elke stam één man, een familiehoofd.’ ₃Mozes deed wat de HEER gebood en stuurde er vanuit de woestijn van Paran mannen op uit, die allen tot de leiders van de Israëlieten behoorden. ₄Dit zijn hun namen: uit de stam Ruben Sammua, de zoon van Zakkur; ₅uit de stam Simeon Safat, de zoon van Chori; ₆uit de stam Juda Kaleb, de zoon van Jefunne; ₇uit de stam Issachar Jigal, de zoon van Josef; ₈uit de stam Efraïm Hosea, de zoon van Nun; ₉uit de stam Benjamin Palti, de zoon van Rafu; ₁₀uit de stam Zebulon Gaddiël, de zoon van Sodi; ₁₁van de afstammelingen van Jozef uit de stam Manasse Gaddi, de zoon van Susi; ₁₂uit de stam Dan Ammiël, de zoon van Gemalli; ₁₃uit de stam Aser Setur, de zoon van Michaël; ₁₄uit de stam Naftali Nachbi, de zoon van Wofsi; ₁₅uit de stam Gad Geüel, de zoon van Machi. ₁₆Zo luidden de namen van de mannen die Mozes eropuit stuurde om het land te verkennen. Hosea, de zoon van Nun, noemde hij Jozua.

₁₇Toen Mozes hen uitzond om Kanaän te verkennen, droeg hij hun dit op: ‘Ga eerst door de Negev en dan de bergen in, ₁₈en kijk hoe het land is, of de bevolking sterk is of zwak en of er veel of weinig mensen wonen. ₁₉Kijk of het land bewoonbaar is of onherbergzaam en hoe de bevolking woont, in gewone dorpen of in vestingsteden, ₂₀en kijk of de grond vet is of schraal, en of er bomen groeien of niet. En probeer vooral ook vruchten uit het land mee te nemen.’ Het was juist de tijd van de eerste druiven. ₂₁Ze gingen op weg en verkenden het land van de woestijn van Sin tot aan Rechob, bij Lebo-Hamat. ₂₂Ze trokken door de Negev en kwamen daarna in de buurt van Hebron, waar de Enakieten Achiman, Sesai en Talmai woonden. (Hebron is zeven jaar eerder gebouwd dan Soan in Egypte.) ₂₃In het Eskoldal aangekomen sneden ze een rank met één tros druiven af, die ze met zijn tweeën aan een stok moesten dragen, en ook wat granaatappels en vijgen. ₂₄Aan de druiventros die de Israëlieten daar afsneden, heeft het Eskoldal zijn naam te danken.

₂₅Nadat ze het land veertig dagen lang verkend hadden, keerden ze terug ₂₆naar Kades in de woestijn van Paran, naar Mozes, Aäron en de andere Israëlieten. Ze brachten aan het hele volk verslag uit en lieten de vruchten uit het land zien. ₂₇‘Wij zijn in het land geweest waar u ons naartoe hebt gestuurd,’ vertelden ze aan Mozes. ‘Werkelijk, het vloeit over van melk en honing, en deze vruchten groeien er. ₂₈Maar daar staat tegenover dat de bevolking van dat land sterk is. De steden zijn versterkt en heel groot, en ook hebben we er Enakieten gezien. ₂₉In de Negev wonen Amalekieten, in het bergland Hethieten, Jebusieten en Amorieten, en aan de kust en langs de Jordaan wonen Kanaänieten.’ ₃₀Kaleb, die wilde voorkomen dat het volk zich tegen Mozes zou verzetten, zei: ‘We kunnen zonder probleem optrekken en het land in bezit nemen. We kunnen dat volk makkelijk aan.’ ₃₁Maar de mannen die met hem mee waren geweest zeiden: ‘We kunnen dat volk niet aanvallen, het is te sterk voor ons.’ ₃₂En ze vertelden de Israëlieten allerlei ongunstigs over het land dat ze verkend hadden. ‘Het land dat wij op onze verkenningstocht doorkruist hebben,’ zeiden ze, ‘verslindt zijn inwoners, en alle mensen die we er gezien hebben waren uitzonderlijk lang. ₃₃We hebben daar zelfs reuzen gezien, de Enakieten. Vergeleken bij dat volk van reuzen voelden wij ons maar nietige sprinkhanen, en veel meer zullen we in hun ogen ook niet geweest zijn.’