Job 6

₂‘Weeg mijn verdriet en mijn boosheid,

leg mijn lijden erbij in de weegschaal:

₃zwaarder is het dan het zand bij de zee.

Daarom waren mijn woorden zo roekeloos.

₄De pijlen van de Ontzagwekkende steken in mij,

mijn geest wordt door hun gif vergiftigd.

Voor mij staat de slagorde van Gods verschrikkingen.

₅Balkt een ezel bij het zien van mals gras,

loeit een os bij zijn voederbak?

₆Eet men flauwe spijzen zonder zout,

zit er smaak aan het wit van een ei?

₇Ik keer mij af van zulk voedsel,

het is weerzinwekkend.

₈Laat toch gebeuren waar ik om vraag,

laat God mijn hoop verwerkelijken.

₉Wilde Hij mij maar verpletteren,

zijn hand terugtrekken, mijn levensdraad afsnijden.

₁₀Dat zou een troost voor mij zijn,

ik zou opspringen, ondanks de pijn die Hij mij niet bespaart,

ik heb de woorden van de Heilige nooit verloochend.

₁₁Ik heb geen kracht meer om te wachten.

Met welk doel zou ik alles verdragen?

₁₂Is mijn kracht de kracht van stenen?

Is mijn lichaam hard als brons?

₁₃Vind ik nog ergens hulp?

Kan iets mij nog uitkomst bieden?

₁₄Wie zich bekommert om een vriend in nood

toont zijn eerbied voor de Ontzagwekkende.

₁₅Maar mijn vrienden zijn onbetrouwbaar,

als beken die voorbijstromen,

₁₆troebel onder het ijs,

donker in de sneeuw.

₁₇’s Zomers slinken ze en zijn niet meer te horen,

ze verdampen in de hitte en zijn onvindbaar.

₁₈Kronkelend door de woestenij

eindigen ze in het niets en gaan verloren.

₁₉Karavanen van Tema speuren naar hun loop,

reizigers uit Seba rekenen op hun water.

₂₀Maar hun vertrouwen wordt beschaamd,

daar aangekomen zien ze zich bedrogen.

₂₁Welnu, zo zijn jullie ook geworden,

jullie zien mijn rampspoed en angst is jullie antwoord.

₂₂Heb ik jullie soms gevraagd: “Geef me iets”?

Of: “Betaal voor mij met jullie geld”?

₂₃Of: “Bevrijd me uit vijandelijke hand,

verlos me uit de macht van tirannen”?

₂₄Als ik iets misdaan heb, vertel het dan.

Leg het me uit, ik zal wel zwijgen.

₂₅Oprechte woorden sterken,

maar jullie verwijten – wat tonen die aan?

₂₆Nemen jullie me mijn woorden kwalijk?

Is mijn vertwijfeld spreken voor jullie niets dan wind?

₂₇Een weeskind zouden jullie nog verdobbelen,

jullie zouden zelfs je eigen vriend verkopen!

₂₈Keer mij je gezicht toe en luister.

Ik zal tegen jullie toch niet liegen?

₂₉Bezin je, laat geen onrecht gebeuren.

Bezin je, nog altijd sta ik in mijn recht.

₃₀Ligt er kwaad op mijn tong?

Ken ik de smaak van rampspoed niet?