1Voor de koorleider. Op de wijs van De lelie van het getuigenis. Een stil gebed van David, ter lering, 2toen hij vocht tegen de Arameeërs uit Naharaïm en Soba, en toen Joab op zijn terugtocht de Edomieten in het Zoutdal versloeg, twaalfduizend man.
3God, u hebt ons verstoten, ons uiteengeslagen,
uw toorn over ons uitgestort. Keer ons lot ten goede.
4U hebt het land geschokt en gespleten,
genees zijn scheuren, want het stort ineen.
5U hebt uw volk zwaar laten lijden,
ons een bittere wijn laten drinken.
6Geef een teken aan wie ontzag hebben voor u,
laat hen ontkomen aan de pijlen van de boog. sela
7Bevrijd uw geliefde volk,
help het met uw machtige hand, verhoor ons.
8God heeft gesproken in zijn heiligdom:
‘Juichend zal ik Sichem verdelen,
het dal van Sukkot uitmeten.
9Van mij is Gilead, en van mij is Manasse,
Efraïm is de helm op mijn hoofd,
Juda de scepter in mijn hand.
10Moab is mijn wasbekken,
op Edom zet ik mijn voet.
Filistea, juich mij toe!’
11Wie voert mij de vesting binnen,
wie zal mij naar Edom leiden?
12Bent u het niet, God, u die ons verstoten had,
voert u niet, God, onze legers aan?
13Sta ons bij tegen de vijand,
de hulp van mensen is vergeefs.
14Met God zullen wij triomferen,
hij zal onze vijanden vertrappen.
