Matteüs 22

₁Daarop vertelde Jezus hun opnieuw een gelijkenis: ₂‘Het is met het koninkrijk van de hemel als met een koning die een bruiloftsfeest gaf voor zijn zoon. ₃Hij stuurde zijn dienaren eropuit om de bruiloftsgasten uit te nodigen, maar die wilden niet komen. ₄Daarna stuurde hij andere dienaren op pad met de opdracht: “Zeg tegen de genodigden: ‘Ik heb een feestmaal bereid, ik heb mijn stieren en het mestvee laten slachten. Alles staat klaar, kom dus naar de bruiloft!’” ₅Maar ze negeerden hen en vertrokken, de een naar zijn akker, de ander naar zijn handel. ₆De overigen namen zijn dienaren gevangen, mishandelden en doodden hen. ₇De koning ontstak in woede en stuurde zijn troepen eropaf, hij liet de moordenaars ombrengen en hun stad in brand steken. ₈Vervolgens zei hij tegen zijn dienaren: “Alles staat klaar voor het bruiloftsfeest, maar de gasten waren het niet waard genodigd te worden. ₉Ga daarom naar de toegangswegen van de stad en nodig voor de bruiloft iedereen uit die je tegenkomt.” ₁₀De dienaren gingen de straat op en brachten zo veel mogelijk mensen samen, zowel goede als slechte. En de bruiloftszaal vulde zich met gasten voor de maaltijd. ₁₁Toen de koning binnenkwam om te zien wie er allemaal aanlagen, zag hij iemand die zich niet in bruiloftskleren gestoken had, ₁₂en hij vroeg hem: “Vriend, hoe ben je hier binnengekomen terwijl je niet eens een bruiloftskleed aanhebt?” De man wist niets te zeggen. ₁₃Daarop zei de koning tegen zijn hofdienaars: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt. ₁₄Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren.”’

₁₅Nu trokken de farizeeën zich terug om zich erop te beraden hoe ze hem met een uitspraak in de val konden lokken. ₁₆Ze stuurden enkele van hun leerlingen samen met een aantal herodianen naar hem toe, met de vraag: ‘Meester, wij weten dat u oprecht bent en in alle oprechtheid onderricht geeft over de weg van God. We weten dat u zich aan niemand iets gelegen laat liggen, u kijkt immers niemand naar de ogen. ₁₇Zeg ons daarom wat u vindt: is het toegestaan de keizer belasting te betalen of niet?’ ₁₈Maar Jezus had hun boze opzet door en zei: ‘Waarom stelt u me op de proef, huichelaars? ₁₉Laat me de belastingmunt zien.’ Ze reikten hem een denarie aan. ₂₀Hij vroeg hun: ‘Van wie is dit een afbeelding en van wie is het opschrift?’ ₂₁Ze antwoordden: ‘Van de keizer.’ Daarop zei hij tegen hen: ‘Geef dan wat van de keizer is aan de keizer, en geef aan God wat God toebehoort.’ ₂₂Ze waren zeer verbaasd toen ze dit hoorden. Ze lieten hem staan en gingen weg.

₂₃Diezelfde dag kwamen er sadduceeën, die beweren dat er geen opstanding uit de dood is, naar hem toe. Ze stelden hem deze vraag: ₂₄‘Meester, Mozes heeft gezegd: “Indien iemand kinderloos sterft, moet zijn broer met de weduwe trouwen omdat hij haar zwager is, en voor zijn broer nakomelingen verwekken.” ₂₅Nu kennen wij een geval met zeven broers. De eerste trouwde, maar stierf kinderloos en liet zijn vrouw na aan zijn broer. ₂₆Hetzelfde gebeurde met de tweede en de derde broer, tot aan de zevende toe. ₂₇Het laatst van allen stierf de vrouw. ₂₈Wiens vrouw zal zij dan bij de opstanding zijn? Alle zeven zijn ze immers met haar getrouwd geweest.’ ₂₉Jezus gaf hun ten antwoord: ‘U dwaalt, blijkbaar kent u de Schriften niet, en de macht van God evenmin! ₃₀Want bij de opstanding trouwen de mensen niet en worden ze niet uitgehuwelijkt, ze zijn dan als engelen in de hemel. ₃₁Hebt u niet gelezen wat God u over de opstanding van de doden heeft gezegd? Dit is wat hij zei: ₃₂“Ik ben de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.” Hij is geen God van doden, maar van levenden.’ ₃₃Toen de talrijke omstanders dit hoorden, stonden ze versteld over zijn onderricht.

₃₄Nadat de farizeeën hadden vernomen dat hij de sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. ₃₅Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: ₃₆‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ ₃₇Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. ₃₈Dat is het grootste en eerste gebod. ₃₉Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. ₄₀Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’

₄₁Nu de farizeeën om hem heen stonden, stelde Jezus hun deze vraag: ₄₂‘Wat denkt u over de messias? Van wie is hij een zoon?’ ‘Van David,’ antwoordden ze. ₄₃Jezus vroeg: ‘Hoe kan David hem dan, geïnspireerd door de Geest, Heer noemen? Want hij zegt: ₄₄“De Heer sprak tot mijn Heer: ‘Neem plaats aan mijn rechterhand, tot ik je vijanden onder je voeten heb gelegd.’” ₄₅Als David hem dus Heer noemt, hoe kan hij dan zijn zoon zijn?’ ₄₆En niemand was in staat hem een antwoord te geven, noch durfde iemand hem vanaf die dag nog een vraag te stellen.