Johannes 5

₁Daarna was er een Joods feest, en Jezus ging naar Jeruzalem. ₂In Jeruzalem is bij de Schaapspoort een bad met vijf zuilengangen dat in het Hebreeuws Betzata heet. ₃Daar lag een groot aantal zieken, blinden, kreupelen en misvormden. ₅Er was ook iemand bij die al achtendertig jaar ziek was. ₆Jezus zag hem liggen; hij wist hoe lang hij al ziek was en zei tegen hem: ‘Wilt u gezond worden?’ ₇De zieke antwoordde: ‘Heer, als het water gaat bewegen is er niemand om mij erin te helpen; ik probeer het wel, maar altijd is een ander al vóór mij in het water.’ ₈Jezus zei: ‘Sta op, pak uw mat op en loop.’ ₉En meteen werd de man gezond: hij pakte zijn slaapmat op en liep. Nu was het die dag sabbat. ₁₀De Joden zeiden dan ook tegen de man die genezen was: ‘Het is sabbat, het is niet toegestaan een slaapmat te dragen!’ ₁₁Maar hij zei tegen hen: ‘Degene die mij genezen heeft, zei tegen mij: “Pak uw mat op en loop.”’ ₁₂‘Wie zei dat tegen u?’ vroegen ze. ₁₃Maar de man die genezen was kon niet zeggen wie het was, want Jezus was al verdwenen omdat daar zo veel mensen waren.

₁₄Later kwam Jezus hem tegen in de tempel en toen zei hij tegen hem: ‘U bent nu gezond; zondig daarom niet meer, anders zal u iets ergers overkomen.’ ₁₅De man ging aan de Joden vertellen dat het Jezus was die hem gezond gemaakt had. ₁₆Het was omdat Jezus zulke dingen deed op sabbat, dat de Joden tegen hem optraden. ₁₇Maar Jezus zei: ‘Mijn Vader werkt aan één stuk door, en daarom doe ik dat ook.’ ₁₈Vanaf dat moment probeerden de Joden hem te doden, omdat hij niet alleen de sabbat ondermijnde, maar bovendien God zijn eigen Vader noemde, en zichzelf zo aan God gelijkstelde.

₁₉Jezus reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier. ₂₀De Vader heeft de Zoon immers lief en laat hem alles zien wat hij doet. Hij zal hem nog grotere dingen laten zien, u zult verbaasd staan! ₂₁Want zoals de Vader doden opwekt en levend maakt, zo maakt ook de Zoon levend wie hij wil. ₂₂De Vader zelf velt over niemand een oordeel, maar hij heeft het oordeel geheel aan de Zoon toevertrouwd. ₂₃Dan zal iedereen de Zoon eer betuigen zoals men de Vader eert. Wie de Zoon niet eert, eert ook de Vader niet die hem gezonden heeft.

₂₄Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven; over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het leven. ₂₅Ik verzeker u: er komt een tijd, en het is nu al zover, dat de doden de stem van Gods Zoon zullen horen en dat wie hem horen, zullen leven. ₂₆Zoals de Vader leven heeft in zichzelf, zo heeft ook de Zoon leven in zichzelf; dat heeft de Vader hem gegeven. ₂₇En omdat hij de Mensenzoon is, heeft hij hem ook gezag gegeven om het oordeel te vellen. ₂₈Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen ₂₉en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden.

₃₀Ik kan niets doen uit mijzelf: ik oordeel naar wat ik hoor, en mijn oordeel is rechtvaardig omdat ik mij niet richt op wat ik zelf wil, maar op de wil van hem die mij gezonden heeft. ₃₁Als ik nu over mezelf zou getuigen, dan was mijn verklaring niet betrouwbaar, ₃₂maar iemand anders getuigt over mij, en ik weet dat zijn verklaring over mij betrouwbaar is. ₃₃U hebt boden naar Johannes gestuurd en hij heeft een betrouwbaar getuigenis afgelegd. ₃₄Niet dat ik het getuigenis van een mens nodig heb, maar ik zeg dit om u te redden. ₃₅Johannes was een lamp die helder brandde, en u hebt zich een tijd in zijn licht verheugd. ₃₆Maar ik heb een belangrijker getuigenis dan Johannes: het werk dat de Vader mij gegeven heeft om te volbrengen. Wat ik doe getuigt ervan dat de Vader mij heeft gezonden. ₃₇De Vader die mij gezonden heeft, heeft dus zelf een getuigenis over mij afgelegd. Maar u hebt zijn stem nooit gehoord en zijn gestalte nooit gezien, ₃₈en u hebt zijn woord niet blijvend in u opgenomen, want aan degene die hij gezonden heeft, schenkt u geen geloof.

₃₉U bestudeert de Schriften en u denkt daardoor eeuwig leven te hebben. Welnu, de Schriften getuigen over mij, ₄₀maar bij mij wilt u niet komen om leven te ontvangen. ₄₁Niet dat de mensen mij moeten eren, ₄₂maar ik ken u: u hebt geen liefde voor God in u. ₄₃Ik ben gekomen namens mijn Vader, maar u accepteert mij niet, terwijl u iemand die namens zichzelf komt, wel zou accepteren. ₄₄Hoe zou u ooit tot geloof kunnen komen? Van elkaar wilt u wel eer ontvangen, maar u zoekt niet de eer die de enige God u kan geven. ₄₅U moet niet denken dat ik u bij de Vader zal aanklagen; Mozes, op wie u uw hoop hebt gevestigd, klaagt u aan. ₄₆Als u Mozes zou geloven, zou u ook mij geloven, hij heeft immers over mij geschreven. ₄₇Maar als u niet gelooft wat hij geschreven heeft, hoe zou u dan geloven wat ik zeg?’