Psalm 83

₂O God, zwijg niet, houd U niet doof,

wees niet stil, o God!

₃Want zie, Uw vijanden tieren,

wie U haten, steken hun hoofd omhoog.

₄Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk

en beraadslagen tegen Uw beschermelingen.

₅Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn

en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt.

₆Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd;

dezen hebben een verbond tegen U gesloten:

₇de tenten van Edom en de Ismaëlieten,

Moab en de Hagrieten,

₈Gebal, Ammon en Amalek,

Filistea met de bewoners van Tyrus.

₉Ook Assyrië heeft zich bij hen aangesloten,

zij zijn voor de zonen van Lot een sterke arm geweest. Sela

₁₀Doe met hen als met Midian, als met Sisera,

als met Jabin aan de beek Kison:

₁₁zij zijn weggevaagd te Endor,

zij zijn geworden tot mest op de aardbodem.

₁₂Maak hen en hun edelen als Oreb en als Zeëb,

al hun vorsten als Zebah en als Zalmuna,

₁₃die zeiden: Laten wij deze woningen van God

voor onszelf in bezit nemen.

₁₄Mijn God, maak hen als een werveldistel,

als stoppels voor de wind.

₁₅Zoals vuur een woud verbrandt,

zoals de vlam de bergen verzengt,

₁₆achtervolg hen zó met Uw storm,

jaag hun schrik aan met Uw wervelwind.

₁₇Bedek hun gezicht met schande,

dan zullen zij, HEERE, Uw Naam zoeken.

₁₈Laten zij beschaamd en door schrik overmand zijn tot in eeuwigheid,

laten zij rood van schaamte worden en omkomen.

₁₉Dan zullen zij weten, dat U – Uw Naam is HEERE! – U alleen

de Allerhoogste bent over de hele aarde.