Psalm 42

₂Zoals een hert schreeuwt naar de waterstromen,

zo schreeuwt mijn ziel tot U, o God!

₃Mijn ziel dorst naar God,

naar de levende God.

Wanneer zal ik binnengaan

om voor Gods aangezicht te verschijnen?

₄Mijn tranen zijn mij tot voedsel,

dag en nacht,

omdat zij de hele dag tegen mij zeggen:

Waar is uw God?

₅Hieraan denk ik

en ik stort mijn ziel in mij uit:

hoe ik meeging in de stoet

en met hen optrok naar Gods huis,

onder luide vreugdezang en lofliederen:

een feestvierende menigte.

₆Wat buigt u zich neer, mijn ziel,

en bent u onrustig in mij?

Hoop op God, want ik zal Hem weer loven

voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht.

₇Mijn God, mijn ziel buigt zich neer in mij,

daarom denk ik aan U

vanuit het land van de Jordaan en het Hermongebergte,

vanuit het laaggebergte.

₈Watervloed roept tot watervloed,

terwijl Uw waterkolken bruisen;

al Uw baren en Uw golven

zijn over mij heen gegaan.

₉Maar de HEERE zal overdag Zijn goedertierenheid gebieden;

's nachts zal Zijn lied bij mij zijn,

een gebed tot de God van mijn leven.

₁₀Ik zeg tegen God:

Mijn rots, waarom vergeet U mij?

Waarom ga ik in het zwart gehuld,

door de onderdrukking van de vijand?

₁₁Met een doodsteek in mijn beenderen

honen mijn tegenstanders mij,

omdat zij de hele dag tegen mij zeggen:

Waar is uw God?

₁₂Wat buigt u zich neer, mijn ziel,

en wat bent u onrustig in mij?

Hoop op God, want ik zal Hem weer loven;

Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God.