Psalm 31

₂Tot U, HEERE, heb ik de toevlucht genomen,

laat mij niet beschaamd worden, voor eeuwig;

bevrijd mij door Uw gerechtigheid.

₃Neig Uw oor tot mij, red mij met spoed,

wees voor mij een sterke rots,

een burcht om mij te behouden.

₄Want U bent mijn rots en mijn burcht!

Wijs mij dan de weg en leid mij zachtjes, omwille van Uw Naam.

₅Trek mij uit het net dat zij heimelijk voor mij spanden,

want U bent mijn kracht.

₆In Uw hand beveel ik mijn geest;

U hebt mij verlost, HEERE, getrouwe God!

₇Ik haat hen die nietige afgoden vereren.

Ík vertrouw op de HEERE.

₈Ik zal mij verheugen en verblijden in Uw goedertierenheid,

want U hebt mijn ellende gezien

en mijn ziel in benauwdheden gekend.

₉U hebt mij niet overgeleverd in de hand van de vijand,

maar mijn voeten in de ruimte doen staan.

₁₀Wees mij genadig, HEERE, want angst benauwt mij;

verzwakt van verdriet is mijn oog, mijn ziel en mijn buik.

₁₁Want mijn leven teert weg door verdriet

en mijn jaren door zuchten;

mijn kracht is vervallen door mijn ongerechtigheid

en mijn beenderen zijn verzwakt.

₁₂Vanwege al mijn tegenstanders ben ik tot een smaad geworden,

voor mijn buren het meest,

en tot een bron van angst voor mijn bekenden;

wie mij op straat zien, ontvluchten mij.

₁₃Vergeten ben ik, als een dode, verdwenen uit het hart;

ik ben geworden als een gebroken kruik.

₁₄Want ik hoor de laster van velen;

angst van rondom,

omdat zij tegen mij samenspannen.

Zij bedenken plannen om mij het leven te benemen.

₁₅Maar ík vertrouw op U, HEERE.

Ik zeg: U bent mijn God!

₁₆Mijn tijden zijn in Uw hand; red mij

uit de hand van mijn vijanden en van mijn vervolgers.

₁₇Doe Uw aangezicht over Uw dienaar lichten,

verlos mij door Uw goedertierenheid.

₁₈HEERE, laat mij niet beschaamd worden,

want ik roep U aan;

laat de goddelozen beschaamd worden,

laat hen zwijgen in het graf.

₁₉Laat de leugenlippen verstommen,

die hooghartige taal spreken tegen de rechtvaardige,

vol hoogmoed en verachting.

₂₀Hoe groot is Uw goed,

dat U weggelegd hebt voor wie U vrezen,

dat U bereid hebt voor wie tot U de toevlucht nemen

ten aanschouwen van de mensenkinderen.

₂₁U verbergt hen in het verborgene van Uw aangezicht

voor het hoogmoedig gedrag van de man;

U doet hen schuilen in een hut

voor het getwist van tongen.

₂₂Geloofd zij de HEERE,

want Hij heeft wonderen aan mij gedaan,

wonderen van Zijn goedertierenheid:

Hij bracht mij in een versterkte stad.

₂₃Ik echter zei, in mijn haast:

Ik ben afgesneden van voor Uw ogen;

maar toch hoorde U mijn luide smeekbeden

toen ik tot U riep.

₂₄Heb de HEERE lief, al Zijn gunstelingen,

want de HEERE beschermt de gelovigen,

maar vergeldt overvloedig wie hoogmoedig handelt.

₂₅Wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken,

u allen die op de HEERE hoopt!