Psalm 18

Ik heb U hartelijk lief, HEERE, mijn sterkte.

₃De HEERE is mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder,

mijn God, mijn rots, tot Wie ik de toevlucht neem,

mijn schild en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting.

₄Ik riep de HEERE aan, Die te prijzen is,

en werd verlost van mijn vijanden.

₅Banden van de dood hadden mij omvangen,

beken van verderf joegen mij angst aan.

₆Banden van het graf omringden mij,

valstrikken van de dood bedreigden mij.

₇In mijn nood riep ik de HEERE aan,

ik riep tot mijn God;

Hij hoorde mijn stem vanuit Zijn paleis,

mijn hulpgeroep voor Zijn aangezicht kwam in Zijn oren.

₈Toen daverde en beefde de aarde,

de fundamenten van de bergen sidderden en daverden,

omdat Hij in toorn ontstoken was.

₉Rook steeg op uit Zijn neus

en vuur uit Zijn mond verteerde.

Kolen werden daardoor aangestoken.

₁₀Hij boog de hemel en daalde neer,

een donkere wolk was onder Zijn voeten.

₁₁Hij reed op een cherub en vloog,

ja, Hij zweefde snel op de vleugels van de wind.

₁₂Hij maakte duisternis tot Zijn schuilplaats,

om Hem heen was Zijn tent: duistere wateren, donkere wolken.

₁₃Door de lichtglans, die vóór Hem was, dreven Zijn wolken weg.

Hagel en vurige kolen!

₁₄De HEERE deed het in de hemel donderen,

de Allerhoogste liet Zijn stem klinken: hagel en vurige kolen.

₁₅Hij schoot Zijn pijlen af en verspreidde hen,

Hij slingerde de bliksemflitsen en bracht hen in verwarring.

₁₆De waterstromen werden zichtbaar,

de fundamenten van de wereld werden blootgelegd

door Uw bestraffing, HEERE,

door het blazen van de adem uit Uw neus.

₁₇Hij stak Zijn hand uit van omhoog, Hij greep mij,

Hij trok mij op uit grote wateren.

₁₈Hij redde mij van mijn sterke vijand

en van wie mij haatten, omdat zij machtiger waren dan ik.

₁₉Zij hadden mij bedreigd op de dag van mijn ondergang,

maar de HEERE was mij tot steun.

₂₀Hij leidde mij uit in de ruimte, Hij redde mij,

want Hij was mij genegen.

₂₁De HEERE vergold mij naar mijn gerechtigheid;

Hij gaf mij loon naar de reinheid van mijn handen.

₂₂Want ik heb mij aan de wegen van de HEERE gehouden,

ik ben van mijn God niet goddeloos afgeweken.

₂₃Want al Zijn bepalingen hield ik voor ogen,

Zijn verordeningen deed ik niet van mij weg,

₂₄maar ik was oprecht voor Hem,

ik was op mijn hoede voor mijn ongerechtigheid.

₂₅Daarom gaf de HEERE mij naar mijn gerechtigheid,

naar de reinheid van mijn handen vóór Zijn ogen.

₂₆Tegenover de goedertierene toont U Zich goedertieren,

tegenover de oprechte man oprecht.

₂₇Tegenover de reine toont U Zich rein,

maar tegenover de slinkse toont U Zich een Strijder.

₂₈Want Ú verlost het ellendige volk,

maar de hoogmoedige ogen vernedert U.

₂₉Want Ú doet mijn lamp schijnen, HEERE;

mijn God doet mijn duisternis opklaren.

₃₀Want met U ren ik door een legerbende,

met mijn God spring ik over een muur.

₃₁Gods weg is volmaakt,

het woord van de HEERE is gelouterd,

Hij is een schild voor allen die tot Hem de toevlucht nemen.

₃₂Want wie is God, behalve de HEERE?

Wie is een rots dan alleen onze God?

₃₃Het is God Die mij met kracht omgordt;

Hij heeft mijn weg volkomen gemaakt.

₃₄Hij maakt mijn voeten als die van hinden

en doet mij op mijn hoogten staan.

₃₅Hij oefent mijn handen voor de strijd

en leert mijn armen een bronzen boog spannen.

₃₆Ook hebt U mij het schild van Uw heil gegeven,

Uw rechterhand heeft mij ondersteund,

Uw zachtmoedigheid heeft mij groot gemaakt.

₃₇U hebt mijn voetstappen onder mij ruimte gegeven,

mijn enkels hebben niet gewankeld.

₃₈Ik vervolgde mijn vijanden en haalde hen in;

ik keerde niet terug, totdat ik hen vernietigd had.

₃₉Ik verpletterde hen, zodat zij niet meer konden opstaan;

zij vielen onder mijn voeten.

₄₀Want U omgordde mij met kracht voor de strijd;

U deed hen die tegen mij opstonden, onder mij neerbukken.

₄₁Mijn vijanden, die deed U voor mij op de vlucht slaan;

wie mij haatten, die bracht ik om.

₄₂Zij riepen, maar er was geen verlosser;

tot de HEERE, maar Hij antwoordde hun niet.

₄₃Toen vergruisde ik hen als stof voor de wind,

ik ruimde hen weg als slijk van de straat.

₄₄U hebt mij bevrijd van de aanklachten van het volk;

U hebt mij aangesteld tot hoofd van de heidenvolken;

het volk dat ik niet kende, heeft mij gediend.

₄₅Zodra hun oor van mij hoorde, hebben zij mij gehoorzaamd.

Vreemdelingen veinsden zich aan mij te onderwerpen.

₄₆Vreemdelingen zijn bezweken

en kwamen sidderend uit hun burchten.

₄₇De HEERE leeft, en geloofd zij mijn rots,

geroemd zij de God van mijn heil!

₄₈U bent de God Die mij volkomen wraak geeft

en volken aan mij onderwerpt,

₄₉Die mij bevrijdt van mijn vijanden;

ja, U verheft mij boven hen die tegen mij opstaan,

U redt mij van de man van geweld.

₅₀Daarom zal ik U, HEERE, loven onder de heidenvolken,

voor Uw Naam zal ik psalmen zingen.

₅₁Hij schenkt Zijn koning grote overwinningen

en bewijst goedertierenheid aan Zijn gezalfde,

aan David en zijn nageslacht tot in eeuwigheid.