Lukas 1

₁Aangezien velen ter hand genomen hebben een verslag op te stellen van de dingen die onder ons volkomen zekerheid hebben,

₂zoals zij die van het begin af ooggetuigen en dienaren van het Woord zijn geweest, aan ons overgeleverd hebben,

₃heeft het ook mij goedgedacht, na alles van voren af aan nauwkeurig onderzocht te hebben, het geordend voor u te beschrijven, hooggeachte Theofilus,

₄opdat u de zekerheid kent van de dingen waarin u onderwezen bent.

₅In de dagen van Herodes, de koning van Judea, was er een priester van de afdeling van Abia, van wie de naam Zacharias was. En zijn vrouw behoorde tot de dochters van Aäron en haar naam was Elizabet.

₆Zij waren beiden rechtvaardig voor God en wandelden onberispelijk volgens alle geboden en verordeningen van de Heere.

₇En zij hadden geen kind, omdat Elizabet onvruchtbaar was en zij beiden op leeftijd gekomen waren.

₈Terwijl hij het priesterambt bediende voor God, toen het de beurt van zijn afdeling was, gebeurde het

₉dat hij, volgens de gewoonte van de priesterdienst, door loting werd aangewezen om de tempel van de Heere binnen te gaan en het reukoffer te brengen.

₁₀En heel de menigte van het volk was buiten aan het bidden op het uur van het reukoffer.

₁₁En er verscheen aan hem een engel van de Heere, die aan de rechterzijde van het reukofferaltaar stond.

₁₂En toen Zacharias hem zag, raakte hij in verwarring en vrees overviel hem.

₁₃Maar de engel zei tegen hem: Wees niet bevreesd, Zacharias, want uw gebed is verhoord en uw vrouw Elizabet zal u een zoon baren en u zult hem de naam Johannes geven.

₁₄En er zal blijdschap en vreugde voor u zijn en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden,

₁₅want hij zal groot zijn voor de Heere. Geen wijn en geen sterkedrank zal hij drinken en hij zal al van de moederschoot af met de Heilige Geest vervuld worden,

₁₆en hij zal velen van de Israëlieten bekeren tot de Heere, hun God.

₁₇En hij zal voor Hem uit gaan in de geest en de kracht van Elia, om het hart van de vaderen te bekeren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de bedachtzaamheid van de rechtvaardigen, om voor de Heere een toegerust volk gereed te maken.

₁₈En Zacharias zei tegen de engel: Hoe zal ik dat weten? Want ik ben oud en mijn vrouw is op leeftijd gekomen.

₁₉En de engel antwoordde en zei tegen hem: Ik ben Gabriël, die voor God sta, en ik ben uitgezonden om tot u te spreken en u deze dingen te verkondigen.

₂₀En zie, u zult zwijgen en niet kunnen spreken tot op de dag dat deze dingen gebeurd zijn, omdat u mijn woorden niet geloofd hebt, die vervuld zullen worden op hun tijd.

₂₁En het volk stond te wachten op Zacharias; en ze waren verwonderd dat hij zo lang in de tempel bleef.

₂₂Toen hij naar buiten kwam, kon hij niet tot hen spreken. Zij begrepen dat hij een verschijning in de tempel gezien had. Hij wenkte hun toe en bleef stom.

₂₃En het gebeurde, toen de dagen van zijn dienstwerk voorbij waren, dat hij naar zijn huis ging;

₂₄en na die dagen werd zijn vrouw Elizabet zwanger. En zij verborg zich vijf maanden en zei:

₂₅Zo heeft de Heere voor mij gedaan in de dagen waarin Hij acht op mij geslagen heeft om mijn smaad onder de mensen weg te nemen.

₂₆In de zesde maand werd de engel Gabriël door God gezonden naar een stad in Galilea, waarvan de naam Nazareth was,

₂₇naar een maagd die ondertrouwd was met een man, van wie de naam Jozef was, uit het huis van David; en de naam van de maagd was Maria.

₂₈En toen de engel bij haar binnengekomen was, zei hij: Wees gegroet, begenadigde. De Heere is met u. U bent gezegend onder de vrouwen.

₂₉Toen zij hem zag, raakte zij in verwarring door zijn woorden, en zij vroeg zich af wat de betekenis van deze groet kon zijn.

₃₀En de engel zei tegen haar: Wees niet bevreesd, Maria, want u hebt genade gevonden bij God.

₃₁En zie, u zult zwanger worden en een Zoon baren en u zult Hem de Naam Jezus geven.

₃₂Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden, en God, de Heere, zal Hem de troon van Zijn vader David geven,

₃₃en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid en aan Zijn Koninkrijk zal geen einde komen.

₃₄Maria zei tegen de engel: Hoe zal dat mogelijk zijn, aangezien ik geen gemeenschap heb met een man?

₃₅En de engel antwoordde en zei tegen haar: De Heilige Geest zal over u komen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen. Daarom ook zal het Heilige Dat uit u geboren zal worden, Gods Zoon genoemd worden.

₃₆En zie, uw nicht Elizabet is eveneens zwanger van een zoon, in haar ouderdom. Dit is de zesde maand voor haar, die onvruchtbaar genoemd werd.

₃₇Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.

₃₈Maria zei: Zie, de dienares van de Heere, laat met mij geschieden overeenkomstig uw woord. En de engel ging van haar weg.

₃₉In die dagen stond Maria op en reisde haastig naar het bergland, naar een stad van Juda,

₄₀en zij kwam in het huis van Zacharias en groette Elizabet.

₄₁En toen Elizabet de groet van Maria hoorde, gebeurde het dat het kindje opsprong in haar buik; en Elizabet werd vervuld met de Heilige Geest,

₄₂en zij riep met luide stem en zei: Gezegend ben je onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van je buik.

₄₃En waaraan heb ik dit te danken dat de moeder van mijn Heere naar mij toe komt?

₄₄Want zie, toen het geluid van je groet in mijn oren klonk, sprong het kindje van vreugde op in mijn buik.

₄₅En zalig is zij die geloofd heeft, want wat haar van de kant van de Heere gezegd is, zal volbracht worden.

₄₆En Maria zei: Mijn ziel maakt de Heere groot,

₄₇en mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker,

₄₈omdat Hij heeft omgezien naar de nederige staat van Zijn dienares. Want zie, van nu aan zullen alle geslachten mij zalig spreken,

₄₉want Hij Die machtig is, heeft grote dingen aan mij gedaan en heilig is Zijn Naam.

₅₀En Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over hen die Hem vrezen.

₅₁Hij heeft een krachtig werk gedaan door Zijn arm. Hij heeft hen die hoogmoedig zijn in de gedachten van hun hart, uiteengedreven.

₅₂Hij heeft machtigen van de troon gestoten en nederigen heeft Hij verhoogd.

₅₃Hongerigen heeft Hij met goede gaven verzadigd en rijken heeft Hij met lege handen weggezonden.

₅₄Hij heeft het opgenomen voor Israël, Zijn knecht, door aan Zijn barmhartigheid te denken,

₅₅zoals Hij gesproken heeft tot onze vaderen, tot Abraham en zijn nageslacht, tot in eeuwigheid.

₅₆En Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar en keerde terug naar haar huis.

₅₇De tijd van Elizabet werd vervuld dat zij baren zou, en zij baarde een zoon.

₅₈En haar buren en familieleden hoorden dat de Heere haar grote barmhartigheid bewezen had, en verheugden zich met haar.

₅₉En het gebeurde op de achtste dag dat zij kwamen om het kind te besnijden en ze noemden het Zacharias, naar de naam van zijn vader,

₆₀maar zijn moeder antwoordde en zei: Nee, maar hij zal Johannes heten!

₆₁En ze zeiden tegen haar: Er is niemand in uw familie die die naam draagt,

₆₂en zij gebaarden naar zijn vader hoe hij wilde dat het genoemd zou worden.

₆₃En nadat hij om een schrijftafeltje gevraagd had, schreef hij de woorden: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen.

₆₄En onmiddellijk werd zijn mond geopend en zijn tong losgemaakt; en hij sprak en loofde God.

₆₅En er kwam vrees over allen die rondom hen woonden, en in heel het bergland van Judea werd veel over al deze dingen gesproken.

₆₆En allen die het hoorden, namen het ter harte en zeiden: Wat zal er toch van dit kind worden? En de hand van de Heere was met hem.

₆₇En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met de Heilige Geest en profeteerde:

₆₈Geprezen zij de Heere, de God van Israël, want Hij heeft naar Zijn volk omgezien en er verlossing voor tot stand gebracht.

₆₉En Hij heeft een hoorn van zaligheid voor ons opgericht in het huis van David, Zijn knecht,

₇₀zoals Hij gesproken had bij monde van Zijn heilige profeten, die er door de eeuwen heen geweest zijn,

₇₁namelijk verlossing van onze vijanden en bevrijding uit de hand van allen die ons haten,

₇₂om barmhartigheid te bewijzen aan onze vaderen en te denken aan Zijn heilig verbond,

₇₃de eed die Hij aan Abraham, onze vader, gezworen heeft om ons te geven,

₇₄dat wij, verlost uit de hand van onze vijanden, Hem zouden dienen zonder vrees,

₇₅in heiligheid en gerechtigheid voor Hem alle dagen van ons leven.

₇₆En jij, kind, zult een profeet van de Allerhoogste genoemd worden, want je zult voor het aangezicht van de Heere uit gaan om Zijn wegen gereed te maken,

₇₇en om Zijn volk kennis van de zaligheid te geven in de vergeving van hun zonden,

₇₈door de innige gevoelens van barmhartigheid van onze God, waarmee de Opgang uit de hoogte naar ons omgezien heeft,

₇₉om te verschijnen aan hen die gezeten zijn in duisternis en schaduw van de dood, en om onze voeten te richten op de weg van de vrede.

₈₀Het kind groeide op en werd gesterkt in de geest, en het verbleef in de woestijnen tot de dag van zijn verschijning aan Israël.