De verlossing uit Babel
1Want de HEERE zal Zich over Jakob ontfermen en Hij zal Israël nog verkiezen. Hij zal hen neerzetten op hun eigen grond. De vreemdeling zal zich bij hen aansluiten en zich bij het huis van Jakob voegen.
2De volken zullen hen nemen en naar hun woonplaats brengen. Het huis van Israël zal hen in erfelijk bezit nemen als slaven en slavinnen in het land van de HEERE. Zo zullen zij gevangenhouden wie hen gevangenhielden en heersen over hun onderdrukkers.
3En het zal geschieden op de dag waarop de HEERE u rust zal geven van uw smart, uw onrust en de harde slavenarbeid die men u heeft doen verrichten,
4dat u dit spotlied zult aanheffen op de koning van Babel, en u zult zeggen:
Hoe houdt de onderdrukker op;
opgehouden is de onderdrukking!
5De HEERE heeft de stok van de goddelozen gebroken,
de staf van de heersers,
6die volken sloeg in verbolgenheid
met slagen zonder ophouden,
die in toorn over de heidenvolken heerste
met een vervolging zonder inhouding.
7Nu komt heel de aarde tot rust en stilte.
Men breekt uit in gejuich.
8Zelfs de cipressen verblijden zich over u.
De ceders van de Libanon zeggen:
Sinds u daar geveld ligt, klimt niemand omhoog
om ons om te hakken.
9Het rijk van de dood beneden raakte om u in beroering,
om u tegemoet te gaan, wanneer u zou komen.
Het schudt ter wille van u de gestorvenen wakker,
al de leiders van de aarde.
Het laat van hun tronen opstaan
al de koningen van de volken.
10Zij zullen allemaal het woord nemen
en zeggen tegen u:
Ook u bent nu zo zwak geworden als wij,
u bent aan ons gelijk geworden!
11Uw trots ligt neergeworpen in het graf,
met de klank van uw luiten.
Onder u is een bed van maden gespreid,
en wormen zijn uw deken.
12Hoe bent u uit de hemel gevallen,
morgenster, zoon van de dageraad!
U ligt geveld op de aarde,
overwinnaar over de heidenvolken!
13En ú zei in uw hart:
Ik zal opstijgen naar de hemel;
tot boven Gods sterren
zal ik mijn troon verheffen,
ik zal zetelen op de berg van de ontmoeting
aan de noordzijde.
14Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten,
ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste.
15Echter, u bent in het rijk van de dood neergestort,
in het diepst van de kuil!
16Wie u zien, kijken u aan
en letten op u:
Is dit nu die man die de aarde deed sidderen,
die koninkrijken deed beven,
17die van de wereld een woestijn maakte,
haar steden met de grond gelijkmaakte,
zijn gevangenen niet losliet om naar huis te gaan?
18Alle koningen van de heidenvolken,
allen rusten zij in ere,
ieder in zijn huis.
19Maar ú bent weggeworpen, ver van uw graf,
als een verafschuwde loot
bedolven onder gedoden, die met het zwaard zijn doorstoken
en neergedaald in een steengroeve;
u bent als een lijk dat is vertrapt.
20U zult in het graf niet met hen verenigd worden,
want u hebt uw land te gronde gericht
en uw volk gedood.
Voor eeuwig zal niet meer genoemd worden
het nageslacht van de kwaaddoeners.
21Maak de slachtbank voor zijn kinderen gereed
vanwege de ongerechtigheid van hun vaders,
zodat zij niet meer opstaan, de aarde in bezit nemen
en het wereldoppervlak vullen met steden.
22Zo zal Ik tegen hen opstaan,
spreekt de HEERE van de legermachten.
Ik zal van Babel naam en overblijfsel uitroeien,
zoon en kleinzoon, spreekt de HEERE.
23Ik zal het maken tot een bezit voor nachtuilen
en tot waterpoelen;
Ik zal het wegvagen met de veger van het verderf,
spreekt de HEERE van de legermachten.
Profetie over Assyrië
24De HEERE van de legermachten heeft gezworen: Voorwaar,
zoals Ik het Mij voorgenomen heb, zo zal het gebeuren,
en zoals Ik het besloten heb, zal het tot stand komen.
25Ik zal Assyrië verbreken in Mijn land,
en op Mijn bergen zal Ik het vertrappen.
Dan zal zijn juk van hen afglijden,
en zijn last zal van hun schouder afglijden.
26Dit is het raadsbesluit dat genomen is over heel het land.
En dit is de hand die uitgestrekt is tegen alle volken.
27Want de HEERE van de legermachten heeft het besloten, wie zou het dan verijdelen?
En Zijn hand is uitgestrekt, wie zou die dan afwenden?
Profetie over de Filistijnen
28In het jaar dat koning Achaz stierf, kwam deze last.
29Verblijd u niet, heel Filistea,
want de staf die u sloeg, is wel gebroken,
maar uit de wortel van de slang zal een gifslang voortkomen,
en haar vrucht zal een vurige, vliegende draak zijn.
30Dan weiden de eerstgeborenen van de geringen,
en de armen zullen onbezorgd neerliggen;
maar uw wortel zal Ik van honger laten sterven
en uw overblijfsel zal die gifslang doden.
31Weeklaag, poort! Schreeuw het uit, stad!
Wegsmelten van angst moet u, heel Filistea!
Want uit het noorden komt een rookwolk;
en in zijn gelederen blijft niemand achter.
32Wat zal men dan de gezanten van het volk antwoorden?
Dit: De HEERE heeft Sion gegrondvest;
en in haar vinden de ellendigen van Zijn volk een toevlucht.
