Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
13 februari 2020

Door de ogen van Mozes

Opa’s, oma’s, ooms en tantes, burgemeesters en bekende Nederlanders gaan terug naar school om daar hun favoriete verhalen voor te lezen. Wat ons betreft zijn Bijbelverhalen de mooiste, spannendste en belangrijkste verhalen van de wereld. Maar hoe vertel je die op een kindvriendelijke manier? Vorig jaar deed Corien Oranje een oproep aan lezers om zelf eens een in de pen te klimmen. Lees hieronder het verhaal waarvan wij het meest onder de indruk waren!

Ik heet Mozes en ik ben zeven jaar. Ik heb een zus, een broer, een papa en twee mama’s. Ik woon bij mama Cleo. Omdat ik al zeven ben, komt mama Jo niet meer zo vaak. 

Hé, wie komt daar aanlopen? Het is mama Jo! Leuk! 
Mama Jo komt naast me zitten en zegt: ‘Mozes, je bent nu al zeven jaar, ik ga je iets belangrijks vertellen. Luister maar.’ 

Ik vind de verhalen van mama Jo altijd fantastisch – ik onthoud ze ook allemaal. De vorige keer ging het over een hele grote boot met heel veel dieren. 
Maar ik ga opletten, want dit is een nieuw verhaal!

Mama Jo vertelt: ’Het is zeven jaar geleden dat jij geboren werd. Wij konden niet voor je zorgen. Maar ik wist dat mama Cleo een hele goede mama voor jou zou zijn.’
‘Mama Jo?’ vraag ik. ‘Waarom konden jullie niet voor mij zorgen?’ 
‘Wij moesten heel hard werken,’ zegt mama Jo. 
‘Maar, mama Jo, jullie zorgden toch ook voor Mirjam en Aäron?’
‘Ja, Mozes, dat klopt. Je bent een slimme jongen. Dat kan ik je nu nog niet vertellen. Als je dertien jaar bent, mag je het nog een keer aan me vragen.’

Het is even stil. 
‘Ga verder, mama Jo,’ zeg ik.
‘Waar was ik ook alweer? O ja, ik wist dat mama Cleo een hele goede mama voor je zou zijn.’
Ik knik. Mama Cleo is inderdaad erg lief voor mij – al kan ze ook streng zijn! 
Maar ik wil opletten. 

Mama Jo vertelt verder:
‘Ik kon je niet zomaar aan haar geven. Ze moest je ergens vinden. Daarom heb ik je in een rieten mandje in de Nijl gelegd. Dit was jouw bootje, dat jou naar mama Cleo zou brengen.’
‘Mama Jo, ’ vraag ik. ‘Was je niet bang dat ik zou verdrinken?’
‘Nee hoor, ik had het mandje heel goed waterdicht gemaakt. En Mirjam stond op de uitkijk. Zij heeft mama Cleo laten weten dat ik je de borst wilde geven toen je nog een baby was. En ik wist zeker dat de God van Jakob ook voor jou zou zorgen, schat!’ 

Ze staat weer op om weg te gaan.
‘Dankjewel voor het verhaal, mama Jo!’

Nu mama Jo weg is, ga ik op zoek naar mama Cleo. 
‘Mama Cleo?’ 
‘Ja, Mozes?’ 
‘Hoe ben ik eigenlijk bij jou gekomen?’ 
Mama Cleo zegt: ‘Dat herinner ik me nog heel goed! Ik was aan het badderen in de Nijl. Een mandje kwam naar mij toe gedreven. En toen ik het mandje opendeed, lag daar een heel mooi mannetje. Dat was jij. Je werd net wakker, lachte naar me en stak je armpjes naar mij uit… 
Ja, Mozes, ik heb nog geen moment spijt gehad dat ik je uit het water heb gehaald – en daarom heet je ook Mozes, dat betekent: uit het water gehaald…! 
Heb je trouwens je huiswerk al af?’
‘Nee, mama Cleo. Ik ga snel verder met mijn sommen!’

Lucie zegt over zichzelf: ‘Ik werk in een ziekenhuis, ben gek op Jezus en mijn man, houd van reizen, dansen, pyrografie en schrijf af en toe verhaaltjes en gedichten.’

Naar aanleiding van enkele blogs van Corien Oranje over het hervertellen van Bijbelverhalen voor kinderen werd een oproep gedaan om zelf aan de slag te gaan. Bovenstaand verhaal is een van de winnende blogs. Corien Oranje zegt hierover: ‘Wat een mooi en verrassend perspectief! Het laat je op een heel andere manier kijken naar het bekende verhaal van Mozes in het biezen mandje. Ik ben enthousiast!’

Meer mooie verhalen lezen samen met jouw kinderen?
Bestel de nieuwe VoorleesBijbel met Rudy van Moere als auteur en prachtige illustraties van Paul Oole. Bestel ‘m hier!

Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschapv.4.24.4
Volg ons