De vrouw uit Gerasa

De evangelist Marcus beschrijft in hoofdstuk 5:1-20 hoe Jezus in het gebied van de Gerasenen een man geneest die bezeten was door een onreine geest. ‘Jezus vroeg hem: “Wat is je naam?” En hij antwoordde: “”Legioen is mijn naam, want we zijn met velen.”’ (vers 9). Jezus gaf de onreine geesten toestemming om in een kudde varkens te trekken. De kudde varkens stortte zich in het meer. Naar aanleiding van dit verhaal schreef Bep van Muilekom een column voor een schrijfwedstrijd over wonderen, georganiseer door o.a. het Nederland Bijbelgenootschap. Met deze column won zij de wedstrijd.

Ik ben de vrouw uit Gerasa, de vrouw die leefde in dat schemerig schimmenrijk waar het verschil tussen dag en nacht is uitgewist. Ik ben de vrouw met een verleden en zonder toekomst. Ik ben de vrouw zonder herinneringen en zonder dromen. Ik ben de vrouw die schreeuwde, de vrouw die anderen angst aanjoeg, de vrouw die zichzelf pijnigde. Ik ben de vrouw die een vreemde werd voor haar dierbaren, de vrouw die werd nagewezen door haar buren, de vrouw over wie zij achter haar rug fluisterden. Ik ben de vrouw met een mateloze dorst die zich ophield in de spelonken van het leven.

Ik was die vrouw.

Ik ben de vrouw die werd bevrijd van de demon die haar in zijn ban hield, verlost van het legioen angsten dat haar ketende. Ik ben de vrouw die zich verzadigt aan het roze van de appelbloesem in april, de vrouw die de roep van de boerenzwaluw verstaat, de vrouw die kruidige bosbessenchutney maakt voor haar geliefden, de vrouw die met losse haren door het veld rent en haar voetzolen laat kietelen door jonge grashalmen, de vrouw die de zoete melkgeur van een babyhuid opsnuift.

Ik ben de vrouw voor wie alle dingen nieuw zijn gemaakt. Ik ben de vrouw die het leven indrinkt en tot de laatste druppel opslorpt. Ik ben een vrouw die mens onder de mensen is geworden.

Het was de liefde die mij zag, die mij aansprak, die mij opwekte uit de dood. De liefde wees me de weg naar huis, naar de mijnen. Voortaan getuig ik van de macht van de liefde, van het leven.

Ik ben ontwaakt. Ik ben herleefd. Ik ben een wonder.

Bep van Muilekom
Is literatuurwetenschapper, schreef drie boeken waaronder ‘Sub Rosa’ en publiceert artikelen in diverse tijdschriften.