Ismaëlieten

De Ismaëlieten zijn een volk dat leeft in Noord-Arabië. In de Bijbel kunnen we lezen dat dit volk genoemd is naar hun stamvader Ismaël, de zoon van Abraham en Hagar (Genesis 16:1-16; Genesis 21:8-21). Ze wonen in tenten, fokken kamelen en reizen in karavanen over de grote handelsroutes in het Oude Nabije Oosten.

De Ismaëlieten komen op verschillende plaatsen in de Bijbel voor. In het verhaal over Jozef kunnen we lezen dat Jozefs broers hem aan de Ismaëlieten, of de Midjanieten, verkopen (zie Genesis 37:25-29; Genesis 37:36). Zowel de Ismaëlieten als de Midjanieten stammen af van Abraham. Midjan is namelijk de zoon van Abraham en Ketura, een van Abrahams andere vrouwen (Genesis 25:11-2).
In het boek Rechters komen Midjanieten voor die Israëls vijanden zijn. De rechter Gideon verslaat hen (zie Rechters 6:1-8:32). De Midjanieten worden in het verhaal over Gideon beschreven als een woestijnvolk dat in tenten leeft. Ze hebben veel kamelen en plegen daarmee overvallen op de Israëlieten (Rechters 6:3-6). Volgens Rechters 8:24 zijn de Midjanieten Ismaëlieten. Ook in Psalm 83:7-9 wordt gezegd dat de Ismaëlieten, net als bijvoorbeeld de Amalekieten en de Filistijnen, vijanden van Israël zijn.
In het boek 1 Kronieken komen Ismaëlieten voor die een belangrijke taak hebben gekregen van koning David. In 1 Kronieken 27:30 wordt gezegd dat de Ismaëliet Obil voor de kamelen van David zorgt. De Ismaëliet Amasa is de legeraanvoerder van het leger van Juda (1 Koningen 2:32; 1 Kronieken 2:17).