Wie was Amos in de Bijbel?

Amos was een boer uit Tekoa in het zuidelijke koninkrijk Juda. Hij trad op als profeet in het noordelijke rijk Israël in de tijd van koning Jerobeam II, rond 750 voor Christus.

De naam Amos betekent: lastdrager.
Het profetenboek Amos, een van de twaalf ‘kleine profeten’, is naar hem genoemd.

De profeet Amos is niet dezelfde als Amos, de vader van de profeet Jesaja (Jesaja 1:1). In het Hebreeuws worden deze twee namen verschillend gespeld.

Amos was een schapenfokker en vijgenteler uit Tekoa. Deze plaats lag ongeveer 15 kilometer ten zuiden van Jeruzalem. Amos krijgt echter van God de opdracht om naar het noordelijke rijk Israël te gaan om daar te profeteren.

De machthebbers in Israël zijn ze niet blij met de kritische woorden van Amos. Ze zeggen tegen hem: ‘Ziener, verdwijn! Ga naar Juda en verdien daar je brood, ga daar maar profeteren.’ (Amos 7:12). Maar Amos antwoordt: ‘Ik ben helemaal geen profeet. Ik verdien mijn brood als veeboer. Maar God heeft me bij mijn schapen weggehaald om hier als profeet op te treden.’

In de tijd van Amos heerste er betrekkelijke vrede en welvaart in Israël en Juda. Daar profiteerden vooral de rijken van. Het arme deel van de bevolking werd door de rijken uitgebuit. Amos keert zich in zijn profetieën tegen het onrecht en de ongelijkheid in de samenleving. Ook richt hij zich tegen de andere negatieve gevolgen van de welvaart, zoals hebzucht, losbandigheid, corruptie en afgoderij.
Ook waarschuwt Amos de mensen dat God het onrecht zal straffen. Hij zegt dat de vijanden de hoofdstad Samaria zullen verwoesten en de prachtige paleizen zullen leegroven (Amos 3:11-15).
Deze profetie wordt werkelijkheid in 722 voor Christus, als de Assyriërs de stad Samaria innemen en verwoesten. Daarmee komt een einde aan het noordelijke rijk Israël.