Vertrouwen in het Nieuwe Testament

Vertrouwen heeft in het Nieuwe Testament vaak te maken met de aansporing om te vertrouwen op Gods goedheid en zijn beloften. Het Griekse woord voor ‘vertrouwen’ kan ook ‘geloven’ betekenen. Bij Paulus krijgt het woord voor ‘vertrouwen’ steeds meer de betekenis: geloven in God en in Jezus Christus.

Het Nieuwe Testament gebruikt voor ‘vertrouwen’ hetzelfde werkwoord als voor ‘geloven’, namelijk pisteuoo. Het zelfstandig naamwoord dat daarbij hoort is pistis (‘vertrouwen’, ‘geloof’).
Deze woorden hebben de algemene betekenis ‘vertrouwen’, als het vertrouwen niet gericht is op God, maar op een persoon (zie Handelingen 27:11). Daarnaast gebruik het Nieuwe Testament deze woorden om aan te geven dat iemand zijn vertrouwen stelt op God. Deze betekenis komt regelmatig voor in citaten uit het Oude Testament (zie 1 Petrus 2:7, Romeinen 4:11; Hebreeën 2:13).
In het Nieuwe Testament kunnen deze woorden ook in een specifiek christelijke betekenis hebben: het geloven of gaan geloven in God en in Jezus Christus.

In de evangeliën betekent pisteuoo over het algemeen: het vertrouwen op de hulp van God en op zijn macht om wonderen te doen. Jezus spoort de mensen aan om op God te vertrouwen en zich geen zorgen te maken (zie Marcus 11:22).
Ook andere teksten benadrukken dat een mens niet op zichzelf moet vertrouwen maar alleen op God (zie 2 Korintiërs 1:9; Galaten 3:3).

Daarnaast wordt het woord ‘vertrouwen’ gebruikt om te verwijzen naar mensen die vertrouwen op Gods beloften. Paulus vertrouwt er in Handelingen 27:25 op dat alles zal gaan zoals God hem gezegd heeft. De schrijver van 2 Petrus ziet uit naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zoals God heeft beloofd (2 Petrus 3:13).

Bij Paulus krijgt het woord pistis steeds meer de betekenis ‘geloof in God en zijn zoon Jezus Christus’. In sommige teksten heeft dit woord nog wel de betekenis ‘vertrouwen’. Bijvoorbeeld in Romeinen 4:9, waar Paulus spreekt over het ‘vertrouwen’ van Abraham in de vervulling van Gods beloften. Hetzelfde woord heeft in Romeinen 4:14 de betekenis ‘geloof’.
Paulus maakt in dit hoofdstuk bewust gebruik van de verschillende betekenisnuances van dit woord om vertrouwen en geloof met elkaar te verbinden. Zoals God Abraham rechtvaardigde vanwege zijn vertrouwen (pistis) in God, zo rechtvaardigt hij ons vanwege ons geloof (pistis).