Inleiding 1 Kronieken

De boeken 1 en 2 Kronieken vormen samen een zelfstandig werk dat een overzicht geeft van de geschiedenis van Israël. In bijbeluitgaven zijn de boeken gesplitst. In 1 Kronieken staat de geschiedenis tot en met koning David, 2 Kronieken vervolgt met koning Salomo.

De boektitel 1 en 2 Kronieken is sinds Luther gangbaar geworden, maar gaat terug op de Latijnse vertaling van Hiëronymus.
De titel in de Hebreeuwse Bijbel is anders. In de Hebreeuwse Bijbel heet het boek: Divree-hayyamiem, ‘gebeurtenissen/woorden van de dagen’.

De auteur van 1 en 2 Kronieken schrijft geschiedenis vanuit zijn eigen theologische perspectief. Zijn voornaamste bronnen zijn de boeken 1 en 2 Samuel en 1 en 2 Koningen. Hij laat veel weg uit zijn bronnen. Bijvoorbeeld negatieve gebeurtenissen uit het leven van David en Salomo, die bekend zijn uit 1 en 2 Samuel. Ook geeft hij aanvullingen uit andere bronnen en uit mondelinge overleveringen.
Het centrale thema in 1 en 2 Kronieken is de eredienst in de tempel in Jeruzalem. De tekst wijst twee grondleggers aan die elkaar aanvullen: David en Salomo. David, de man van oorlog, heeft voorbereidingen getroffen voor de bouw van een tempel. Hij heeft ook de priesters en de Levieten hun taken toegewezen.
Maar zijn zoon Salomo, de man van vrede, mocht de tempel bouwen en in gebruik nemen.

De boeken 1 en 2 Kronieken zijn te typeren als geschiedschrijving met een sterk theologisch accent. De tekst bestaat uit tal van verhalen en korte vertellingen, afgewisseld met uitvoerige lijsten (onder andere geslachtsregisters), en een gebed dat op de Psalmen geïnspireerd is. De levendige dialogen uit Samuel en Koningen ontbreken. De stijl van het boek is soms tamelijk wijdlopig.

Op grond van de geschiedkundige inhoud wordt Kronieken gerekend tot de historische boeken.
In de Hebreeuwse Bijbel, de Tanach hoort Kronieken bij de Geschriften (Ketoeviem). Het volgt op Ezra en Nehemia, als laatste boek. Maar in sommige handschriften is Kronieken het eerste boek, en staat het voor de Psalmen.

1 en 2 Kronieken worden samen met Ezra en Nehemia ook wel het Kronistisch geschiedwerk genoemd. Deze boeken horen sterk bij elkaar. Dat is te zien aan taalkundige en stilistische overeenkomsten. En de laatste verzen van 2 Kronieken (2 Kronieken 36:22-23 zijn gelijk aan de eerste verzen van Ezra (Ezra 1:1-3).

Het boek 1 en 2 Kronieken is waarschijnlijk geschreven in de vierde eeuw voor Christus. Dit is onder andere af te leiden uit de overeenkomsten met de bijbelboeken Ezra en Nehemia. Ook de Aramese invloed op de taal en stijl van het boek wijzen in die richting. De auteur die anoniem is gebleven, leefde vermoedelijk in Jeruzalem en behoorde tot de priesterlijke kringen.

In 1 Kronieken wordt de geschiedenis van Israël beschreven tot en met koning David. Er zijn drie delen te onderscheiden.

De belangstelling van de schrijver gaat vooral uit naar het koningshuis van David en naar de lotgevallen van het rijk van Juda. Hij wil duidelijk maken dat Gods bedoeling met Israël zichtbaar geworden is in het rijk van David. Het rijk van Juda – en niet het noordelijke rijk – is de wettige voortzetting daarvan. Om dat aan te tonen wijst de schrijver op de glorietijd van de regering van David en Salomo. Toen vonden de voorbereiding voor de tempelbouw, de bouw zelf en de vestiging van de eredienst plaats. En beide koningen handelden daarbij volgens de opdracht van God.