Spreuken 10

In wize soan makket syn heit bliid,

mar in dwaze soan is in fertriet foar syn mem.

₂Unearlik behelle rykdom docht gjin fertuten,

mar gerjochtichheid rêdt fan ’e dea.

₃De Heare lit in rjochtfeardige net ferhongerje,

mar de begearlikheid fan ’e sûnders leit Er it near op.

₄Dy’t mei sleauwe hannen wurket, wurdt earm,

mar de hân fan ’e warberen makket ryk.

₅Dy’t simmerdeis garret, is in ferstannige soan,

mar dy’t yn ’e rispinge sliept, makket jin te skande.

₆Op ’e holle fan ’e rjochtfeardige rêst segen,

mar it geweld-dwaan stiet de sûnder op it gesicht te lêzen.

₇It oantinken fan ’e rjochtfeardige is in segen,

mar de namme fan ’e sûnder wurdt wei.

₈Dy’t wiis fan hert is, nimt de geboaden oan,

mar dy’t dwaasheid op ’e lippen hat, komt te fallen.

₉Dy’t de rjochte wei kiest, komt goed te plak,

mar dy’t dwaasheid op ’e lippen hat, komt te fallen.

₁₀Alles troch de fingers sjen, jout in hopen lêst,

mar dy’t it mes deryn set, bewurket de frede.

₁₁De mûle fan ’e rjochtfeardige is in boarne fan libben,

mar de mûle fan ’e sûnder berget geweld.

₁₂De haat makket kreauwerij wekker,

mar leafde sljochtet alle misslaggen oer.

₁₃De ferstannige hat wysheid op ’e lippen,

mar de ûnferstannige moat de stôk oer de rêch hawwe.

₁₄Wize minsken garje kennis op,

mar de mûle fan in dwaas is in wankend ûnheil.

₁₅It besit is foar de rike in fersterke stêd,

mar de earmoed is de ûndergong fan ’e earme.

₁₆De rjochtfeardige libbet skoan fan wat er fertsjinnet,

mar de sûnder syn ynkommen docht him de ûndergong.

₁₇Dy’t de tucht tapast, wiist de wei nei it libben,

mar dy’t fermoanning neilit, bringt jin op ’e doele.

₁₈Ferstannich praat bedobbet de haat,

mar dy’t laster útstruit, is in dwaas.

₁₉Dy’t tefolle wurden brûkt, ûntkomt net oan ’e sûnde,

mar dy’t syn tonge yn ’e macht hat, docht ferstannich.

₂₀De tonge fan ’e rjochtfeardige is it suverste sulver,

mar it hert fan ’e sûnder is neat wurdich.

₂₁De lippen fan ’e rjochtfeardige hoedzje hiel wat minsken,

mar de dwazen stjerre troch ûnferstân.

₂₂Segen fan ’e Heare, dy makket ryk,

mar eigen skreppen docht der neat oan ta.

₂₃Kweadwaan is foar de dwazen suver in geniet,

mar ferstannigen hawwe har wille oan ’e wysheid.

₂₄Wêr’t de sûnder bang foar is, dat komt him oer;

wat de rjochtfeardige winsket, dat kriget er.

₂₅As de stoarm foarby is, is de sûnder weiwurden,

mar de rjochtfeardige rêst op ivige fûneminten.

₂₆Wat jittik is foar de tosken en reek foar de eagen,

dat is de luiwammes foar syn wurkjouwers.

₂₇Untsach foar de Heare jout in lang libben,

mar de jierren fan ’e sûnder wurde ynkoarte.

₂₈De rjochtfeardigen meie blydskip ferwachtsje,

mar de hope fan ’e sûnders rint op neat út.

₂₉In beskerming is de Heare foar dy’t oprjocht har wei geane,

mar Hy is de ûndergong foar dy’t kwea dogge.

₃₀De rjochtfeardige sil yn der ivichheid net wifkje,

mar sûnders kinne har nearne deljaan op ’e ierde.

₃₁De mûle fan ’e rjochtfeardige jout wysheid as frucht,

mar de falske tonge sil útroege wurde.

₃₂De lippen fan ’e rjochtfeardige witte wat pas jout,

mar de mûle fan ’e sûnders jout ferkeardens op.