Lukas 1

₁Hiel wat skriuwers hawwe al besocht om in ferhaal op te meitsjen oer de dingen dy’t by ús bard binne. ₂Se hawwe dy dingen opskreaun, sa’t dy ús oerbrocht binne troch harren dy’t dêr fan begjin ôf oan sels by west hawwe en betsjinners fan it evangeelje wurden binne. ₃Dêrom haw ik ek besletten, Eale Hear Teófilus, om alles oarderlik foar jo op te skriuwen, nei’t ik it hiele ferrin fan foaren ôf oan sekuer neigien haw. ₄Ik doch dat om jo sjen te litten, hoe wis as de lear is, dêr’t jo yn ûnderrjochte binne.

₅Yn ’e dagen fan Herodes, kening fan Judéa, libbe der in pryster dy’t Sacharias hiet, út ’e klasse fan Abía. Hy hie in frou dy’t fan Aäron ôfstamme; har namme wie Elisabet. ₆It wienen beide bêste fromme lju en se hâlden har oan alle foarskriften en geboaden fan God; der foel neat op te sizzen. ₇Bern hienen se net, want Elisabet wie ûnfruchtber. Beide wienen al op jierren.

₈Doe’t it no oan ’e klasse dêr’t Sacharias by hearde, ta wie en hy de hillige prystertsjinst mei waarnaam, ₉en doe’t de prysters der neffens wenst om lotten, wa’t it hillichdom fan de Hear yngean en it wijreekoffer bringe soe, foel it lot op him. ₁₀Doe’t it de tiid foar it wijreekoffer wie, stie al it folk bûtendoar te bidden.

₁₁Doe ferskynde him in ingel fan de Hear; dy stie rjochts fan it wijreekalter. ₁₂Mei’t Sacharias him seach, rekke er fan ’e wize en waard bang. ₁₃Mar de ingel sei tsjin him: Wês net bang, Sacharias, want jo bidden is ferheard. Jo frou Elisabet sil in soan krije en jo moatte him de namme Johannes jaan. ₁₄Jo sille bliid wêze en jubelje en syn berte sil ek in bulte oare minsken bliid meitsje. ₁₅Hy sil grut wêze yn Gods eagen, wyn en sterke drank sil er nea net drinke en hy sil fol fan hillige Geast wurde al fan lyts ôf oan. ₁₆Gâns Israeliten sil er by God, har Hear, werombringe. ₁₇Hy sil foar Him út gean mei de geast en de krêft fan Elía om oan ’e bern wer de geast fan har foarâlden te jaan, oan ’e dôfhûdigen de ferstannichheid fan ’e frommen, om sa foar de Hear in goed tarist folk te foarmjen.

₁₈Sacharias sei tsjin de ingel: Wêr sil ik dat oan witte? Ik bin ommers in âld man en myn frou is al op jierren. ₁₉De ingel antwurde him: Ik bin Gabriël, ik stean yn Gods bywêzen, ik bin útstjoerd om jo dit blide nijs te bringen. ₂₀No dan, oan ’e dei ta dat it sa komt, sille jo stil wêze en net prate kinne, omdat jo myn wurden net leaud hawwe, dy’t dochs allegear op har tiid útkomme sille. ₂₁It folk stie mar op Sacharias te wachtsjen. Se fernuveren har deroer, dat er sa lang yn it hillichdom bleau. ₂₂Doe’t er derút kaam, koed er net mei harren prate. Se begriepen, dat er yn it hillichdom in ferskining hân hie. Hy joech harren tekens mei de holle, mar bleau stom.

₂₃Doe’t de dagen fan syn tsjinst om wienen, gong er nei hûs. ₂₄Dêrnei waard syn frou Elisabet swier. Hja fertoande har net, fiif moanne lang, en sei: ₂₅Sa hat de Hear it mei my hawwe wollen, doe’t Hy nei my omseach en myn skande foar de minsken weinaam.

₂₆Yn ’e sechste moanne waard de ingel Gabriël troch God nei in stêd yn Galiléa stjoerd, dy’t Nazaret hiet, ₂₇nei in jongfaam dy’t de breid wie fan in man út Davids hûs, dy’t Joazef hiet; har namme wie Maria. ₂₈Doe’t de ingel by har yn ’e hûs kaam, sei er: Wês bliid, Maria, jo steane tige by God yn ’e geunst, de Hear is mei jo. ₂₉Mar se waard kjel by dy wurden en frege harsels ôf, wat dy begroeting yn hâlde. ₃₀De ingel sei tsjin har: Wês net bang, Maria, want jo steane by God yn ’e geunst. ₃₁Jo sille yn ferwachting reitsje en in soan te wrâld bringe, dy’t jo de namme Jezus jaan moatte. ₃₂Hy sil grut wêze en de soan fan ’e Allerheechste neamd wurde. God de Hear sil Him de troan fan syn heit David jaan, ₃₃en foar altyd sil Er kening wêze oer it folk fan Jakob; syn keningskip sil gjin ein oan komme.

₃₄Maria sei tsjin de ingel: Mar hoe soe dat kinne, wylst ik gjin omgong mei in man haw? ₃₅De ingel antwurde har: De hillige Geast sil oer jo komme en de krêft fan ’e Allerheechste sil syn skaad oer jo lizze. Dêrom sil it bern dan ek Hillige neamd wurde, Soan fan God. ₃₆Ek jo nicht Elisabet, moatte jo witte, is op har âlde dei noch yn ferwachting fan in soan. Sij, dy’t ûnfruchtber hiet te wêzen, is al goed fiif moanne hinne. ₃₇By God is ommers neat ûnmooglik. ₃₈Doe sei Maria: Ik stean ta jo tsjinst, Hear, dat it my neffens jo wurden gean mei. Doe gong de ingel by har wei.

₃₉Yn dy dagen gong Maria hastich op reis nei it heechlân ta, nei in stêd yn Juda. ₄₀Se gong by Sacharias yn ’e hûs en groete Elisabet. ₄₁Doe’t Elisabet de begroeting fan Maria hearde, sprong it bern yn har skurte op en Elisabet rekke fol fan hillige Geast.

₄₂Lûd rôp se út: Gjin frou dy’t sa segene is as jo, segene is de frucht fan jo skurte. ₄₃Wêr haw ik it oan fertsjinne, dat de mem fan myn Hear by my komt? ₄₄Want wier, doe’t jo groet my yn ’e earen klonk, sprong it bern fan blidens op yn myn skurte. ₄₅Lokkich de frou dy’t fertrout, dat útkomme sil, wat har fanwegen de Hear sein is.

₄₆En Maria spriek:

₅₆Sawat trije moanne bleau Maria by har; doe gong se wer nei hûs.

₅₇Doe’t it dan mei Elisabet safier wie, krige se in soan. ₅₈De buorlju en de famylje hearden, dat de Hear tige barmhertich foar har west hie, en se wienen bliid mei.

₅₉Op ’e achtste dei kamen se om it jonkje te besnijen, en se woenen him syn heite namme jaan: Sacharias. ₆₀Mar de mem antwurde: Nee, hy sil Johannes hjitte. ₆₁Se seinen tsjin har: Mar der is gjinien fan jo folk, dy’t dy namme hat. ₆₂Doe joegen se de heit te ferstean, hy soe sizze, hoe’t it jonkje hjitte moast. ₆₃Dy frege om in skriuwplankje en skreau dêrop: Johannes is syn namme. Allegearre fernuveren se har deroer. ₆₄En op slach gong him de mûle iepen, syn tonge rekke los, en lûdop prize er God. ₆₅Alle minsken dy’t om har hinne wennen, wienen der ferbjustere fan en alles wat der foarfallen wie, gong it hiele heechlân fan Judéa oer. ₆₆En elk dy’t it hearde, liet it yn him omgean en sei: Wat sil der út dat jonkje groeie? Want de Hear wie mei him.

₆₇Sacharias, syn heit, waard fol fan hillige Geast en spriek mei profetyske wurden:

₈₀It jonkje woeks op en ûntjoech him nei lichem en geast. Oant de dei dat er iepenlik foar it folk fan Israel ferskynde, bleau er yn ’e iensumheid.