Ezechiël 16

₁Ik krige dit wurd fan de Heare: ₂Minskesoan, bring Jeruzalem ta it ynsjoch, hoe skandlik har praktiken binne, ₃en sis: Dit hat de Heare Jeruzalem te sizzen: Fan komôf bist ien út it lân Kanaän en dêr bist te wrâld kommen; dyn heit wie in Amoryt en dyn mem in Hetityske. ₄By dyn berte is it sa om en ta gien: doesto berne waardst, is dy de nâlestring net ôfbûn, bist net mei wetter skjin makke; do waardst net iens mei sâlt ynwreaun en net yn doeken bewuolle. ₅Net ien joech genôch om dy en doch soks út meilijen mei dy; nee, se hawwe dy samar op ’e romte delsmiten, sa’n ôfgriis hienen se al fan dy, de deis datst berne waardst.

₆Doe kaam Ik by dy lâns en Ik seach dy yn dyn eigen bloed omskoppen; en Ik sei tsjin dy, sa’st dêr leiste yn dyn bloed: ‘Mar do moatst al yn libben bliuwe.’ ₇Ik liet dy opgroeie, datst waardst as in plant yn it fjild. Sa bist opwoeksen en grut wurden en do waardst al mar kreazer; dyn boarsten tynden en dyn hier begûn te groeien, mar noch altyd wiest neaken en bleat. ₈Doe kaam Ik by dy lâns en seach dy, en sjoch, dyn tiid wie kommen, de tiid fan ’e leafde. Ik die de slippe fan myn mantel oer dy hinne en bediek dyn neakenens. Ik swarde dy trou en gong in ferbûn mei dy oan, is de godsspraak fan God de Heare en do waardst mines. ₉Ik makke dy skjin mei wetter en wosk it bloed fan dy ôf en wreau dy yn mei oalje. ₁₀Ik joech dy klean mei goudbenaaisel en sandalen fan seehûnefel. Ik die dy in linnense bân om ’e holle en sloech in batisten doek om dy hinne. ₁₁As sieraden die Ik dy earmbannen om ’e polzen en in keatting om ’e hals. ₁₂Ik die dy in ring yn ’e noas en ringen yn ’e earen en sette dy in prachtige diadeem op ’e holle. ₁₃Sa waardsto optoaid mei sulver en goud en hiest klean oan fan fyn linnen en batist en mei goudbenaaisel. Fyn moal, hunich en olive-oalje krigesto te iten. Do waardst tige kreas en krigest de graasje fan in keninginne. ₁₄Under de folken gong in grutte rop fan dyn skjintme, want troch de pracht dêr’t Ik dij mei klaaid hie, wie dy folslein, – is de godsspraak fan God de Heare.

₁₅Mar do ferwachtest alles fan dyn skjintme en hast dyn rom brûkt om te huorkjen; dêr stiest mei klear foar de earste de bêste, om sines mar te wêzen. ₁₆Do hast dyn klean brûkt om dyn offerhichten mei op te fleurjen en dêr hast mar tahuorke, sa slim as it kin. ₁₇Do hast dyn sulveren en gouden sieraden nommen, dy’t Ik dy jûn hie, en dêr hast manljusbylden fan makke om dêr mei om te huorkjen. ₁₈Do hast dyn bûntbenaaide klean nommen en harren dy omdien en hast har myn oalje en wijreek foarset. ₁₉It iten, dat Ik dy jûn hie: it fine moal, de hunich en de oalje, alles wat Ik dy te iten joech, hast harren foarset, om har de hearlike rook opsnuve te litten. It is sels safier kommen – is de godsspraak fan God de Heare – ₂₀datst dyn soannen en dochters naamst, dyst foar My te wrâld brocht hiest, en oan dy bylden offerest om op te iten. Wie dyn huorkerij dan noch net slim genôch? ₂₁Moasto myn bern ek noch slachtsje en oerjaan om se foar dy bylden troch it fjoer te heljen? ₂₂En by al dyn ôfgryslike huorkerijen hast noait tocht oan dyn earste dagen, doest der neaken en bleat hinneleist en yn dyn bloed omskoptest.

₂₃Mei al it kwea datst dien hast – wee, wee dij, – is de godsspraak fan God de Heare – ₂₄bist ek noch begûn mei stellaazjes foar dysels te bouwen. Op alle pleinen hast sokke ferhegings makke ₂₅en op alle krúspunten hichten opsmiten om dyn skjintme te skande te meitsjen en dysels sûnder skamte oan de earste de bêste te jaan. Do hast mar tahuorke. ₂₆Do hast huorke mei de Egyptners, dy geile buorlju fan dy; do hast der mar op tahuorke om Mij te tergjen. ₂₇Sjoch, dêrom haw Ik de hân tsjin dy keard en dyn part ynkoarte en dy oerlevere oan ’e Filistynske froulju, dy’t dy haatsje. Dy hienen sels in wjeraksel tsjin dyn skandlik dwaan. ₂₈Omdatsto der mar gjin genôch fan krije koeste, hast ek mei de Assyriërs omhuorke. Ja, mei harren hast ek oan it huorkjen west en nòch hiest gjin genôch. ₂₉Do hast der mar op tahuorke yn it lân fan ’e keaplju, Chaldéa, mar nòch hiest gjin genôch. ₃₀Wat wiest dochs in gleonen-ien, – is de godsspraak fan God de Heare, datst dat allegear samar diest, as wiest in earsten hoer! ₃₁Doesto dyn stellaazjes boud hast op alle krúspunten en dyn ferhegings op alle pleinen, wiest net in gewoane hoer: huorrelean woest neat fan witte. ₃₂In oerhuorrige frou lit frjemden by har komme ynpleats fan har eigen man! ₃₃Al sokke huorren krije der lean foar, mar do jòùst al dyn frijers lean, do keapest harren om, dat se rûnom wei mar op dy tasetten komme om mei dy oan it huorkjen te gean. ₃₄By dyn huorkjen giet it krektoarsom as by oare froulju: net ien hat dy as in hoer achternei rûn; do joust lean en krigest it sels net. Alles leit by dy krektferkeard.

₃₅Dêrom, hoer datst bist, hear it wurd fan de Heare! ₃₆Dit hat de Heare te sizzen: Omdatsto dy fier te bûten gien bist en dy neaken fertoand hast, ast mei al dyn frijers oan’t huorkjen wiest, mei al dyn smoarge skandlike ôfgoaden, en omdatsto it bloed fan dyn soannen oan harren oerlevere hast, ₃₇dêrom helje Ik al dyn frijers byinoar, dêrsto sa gleon op wiest en allegear dêrst mâl mei wiest en allegear dêrst dyn nocht fan hiest. Ik helje se rûnom wei byinoar tsjin dy en Ik sil dy neaken foar harren útklaaie, dat se dy yn al dyn neakenens sjen kinne. ₃₈En Ik sil rjochtdei oer dy hâlde, sa’t dat dien wurdt mei troubreksters en moardneressen, mei bloedige neigeandens en grime. ₃₉Ik sil dy oan harren oerleverje; se sille dyn stellaazjes en ferhegings ôfbrekke en dyn hichten sljochtsje; se sille dij de klean útstrûpe en dyn sieraden ôfnimme en dy neaken en bleat lizze litte. ₄₀Se sille de kliber tsjin dy opsette, dij stiennigje en dij mei har swurden yn stikken houwe. ₄₁Se sille dyn huzen yn ’e brân stekke en rjochtdei oer dy hâlde foar de eagen fan in grutte kloft froulju. Sa meitsje Ik in ein oan dyn huorkerij en kinst der gjin lean mear foar jaan. ₄₂Sa kuolje Ik myn grammoedichheid op dy en myn neigeande leafde sil har fan dy ôfkeare; dan earst kom Ik ta rêst en sakket myn grime ôf. ₄₃Omdatsto dyn jonge jierren fergetten bist en My mei dyn gedoch ta it uterste brocht hast, dêrom kinst derop rekkenje, dat Ik dy lean nei wurken jou, – is de godsspraak fan God de Heare. Al dyn skandlike praktiken is noch slimme ûntucht oerhinne kommen.

₄₄Ja, alle spreukedichters sille dit sprekwurd op dy tapasse: Sa’t de mem is, sa de dochter! ₄₅Do skaaist alhiel nei jimme mem út, in frommes dat fan har eigen man en bern neat witte woe; do bist in echte suster fan dyn susters, froulju dy’t fan har eigen man en bern neat witte woenen. Jimme mem wie in Hetityske en jimme heit in Amoryt. ₄₆Dyn âldste suster wie Samaria, dy’t mei har dochters oan ’e linker kant fan dy wenne; dyn jongste suster, dy’t mei har dochters oan ’e rjochter kant fan dy wenne, wie Sodom. ₄₇Bisto net itselde paad opgien as dy-en en hasto it net krektlike skandalich dien? Ja, yn al dyn dwaan hasto it suver noch slimmer fertoand as dy beide oaren. ₄₈Sa wier as Ik libje, – is de godsspraak fan God de Heare – dyn suster Sodom en har dochters hawwe har net sa misdroegen as do en dyn dochters. ₄₉De ûngerjochtichheid fan dyn suster Sodom bestie hjirút: hja en har dochters wienen grutsk, bolbjirken en soargeleas. Earmelju en minsken yn ellinde stieken se gjin hân foar út. ₅₀Se waarden oermoedich en dienen dingen dy’t by My skandlik binne. Dêrom haw Ik se út ’e wei reage, sa gau’t Ik it seach. ₅₁En Samaria hat noch net heal safolle sûnde dien as do. Nee, do bist mei dyn skandlike praktiken noch folle fierder gien as sij. Sa hasto mei dyn skandlike praktiken dyn susters ûnskuldich ferklearre. ₅₂Draach do dan dyn skande mar, nosto dyn susters frij pleite hast. Nosto slimmer sûndige hast as sij, steane hja mear yn har rjocht as do. Skamje dy dan en draach dyn skande, no’st dyn susters ûnskuldich ferklearre hast.

₅₃Mar no bring Ik in omkear yn har lot, yn it lot fan Sodom en har dochters en yn it lot fan Samaria en har dochters, [en dêrmei in omkear yn dyn lot,] ₅₄om dij de swierte fan dyn skande fiele te litten en dij beskamme te meitsjen oer alles watst dien hast, en dat sil harren ta treast wêze. ₅₅Dyn suster Sodom en har dochters, sille wer wurde, wat se by âlds wienen, Samaria en har dochters ek; en do en dyn dochters sille ek wer wurde, wat jim by âlds wienen. ₅₆Hiest op dyn suster Sodom net wit-wat te sizzen, doest noch heechmoedich wiest, ₅₇foar’t dyn eigen ferdoarnens oan ’t ljocht brocht waard? No is’t safier kommen, dat de Edomityske froulju en al har buorlju, de Filistynske froulju, dy neipiuwe en oeral op dy spuie. ₅₈Dyn ûntucht en dyn skandlike praktiken, dêr moatst no sels foar stean, – is de godsspraak fan God de Heare –.

₅₉Dit hat God de Heare te sizzen: Soe Ik mei dij krektsa dwaan ast sels dien hast: do hast de eed fan trou net teld en dêrmei it ferbûn brutsen. ₆₀Nee, Ik, Ik ferjit myn ferbûn mei dij net, it ferbûn dat Ik yn dyn jonge jierren mei dy sletten haw en Ik gean in ivich ferbûn mei dy oan. ₆₁Dan silsto oan dyn hâlden en dragen tinke en dy skamje, wannear’t Ik dyn âldere en jongere susters nim en se dij as dochters jou, al falle dy net ûnder myn ferbûn mei dij. ₆₂Sa sil Ik myn ferbûn mei dy wer oprjochtsje en dan silst witte, dat Ik de Heare bin. ₆₃Dan sil it dy yn it sin komme en silst dy skamje; fanwegen dyn skande silst gjin wurd mear sizze doare, as Ik fersoening foar dy bewurkje oer alles watsto dien hast, – is de godsspraak fan de Heare God –.