2 Keningen 13

₁Yn it trijeëntweintichste jier fan Joäsj, de soan fan kening Achazja fan Juda, waard Joächaz, de soan fan Jehû, kening oer Israel te Samaria en hy hat santjin jier regearre. ₂Hy die net sa’t de Heare it hawwe woe en folge de sûnden nei fan Jerobeäm, de soan fan Nebat, dêr’t dy Israel ta brocht hie. Hy wykte der net fan ôf. ₃Sa lôge de grime fan de Heare op tsjin Israel. Hy joech har yn ’e macht fan kening Hazaël fan Aram, en yn ’e macht fan Benhadad, de soan fan Hazaël, dy hiele tiid.

₄Mar Joächaz bidde sa ynmoedich ta de Heare, dat de Heare harke nei him, want Hy hie wol sjoen, hoe slim de kening fan Aram Israel derûnder hâlde. ₅De Heare beskikte Israel in ferlosser, dat de Israeliten slaggen ûnder de macht fan Aram wei en koenen wer yn har tinten wenje lykas altyd. ₆Lykwols, se wykten net ôf fan ’e sûnden fan Jerobeäms hûs, dêr’t Jerobeäm Israel ta brocht hie, mar se gongen dermei troch. Ek de wijde peal te Samaria bleau stean.

₇Wierliken, hy hie Joächaz oars gjin soldaten oerhâlde litten as 50 ruters, 10 striidweinen en 10.000 man fuotfolk. Want de kening fan Aram hie se teheistere en se makke as tsjêf by it terskjen. ₈It fierdere fan ’e skiednis fan Joächaz, alles dat er dien hat, syn dappere dieden, dat stiet wol beskreaun yn it boek fan ’e kroniken fan ’e keningen fan Israel. ₉Joächaz is rêst mei syn foarfaars en hja begroeven him te Samaria en syn soan Joäsj folge him op.

₁₀Yn it sânentritichste jier fan kening Joäsj fan Juda, waard Joäsj, de soan fan Joächaz, kening oer Israel te Samaria en hy hat sechstjin jier regearre. ₁₁Hy die net sa’t de Heare it hawwe woe. Hy wykte net ôf fan alle sûnden, dêr’t Jerobeäm, de soan fan Nebat, Israel ta brocht hie, mar hy gong dermei troch. ₁₂It fierdere fan ’e skiednis fan Joäsj, alles dat er dien hat, syn dappere dieden, hoe’t er fochten hat tsjin kening Amasja fan Juda, dat stiet wol beskreaun yn it boek fan ’e kroniken fan ’e keningen fan Israel. ₁₃Nei’t Joäsj rêst wie mei syn foarfaars, sette Jerobeäm him op ’e troan. Joäsj waard begroeven te Samaria by de keningen fan Israel.

₁₄Eliza lei op bêd mei de sykte dêr’t er ek oan stjerre soe. Kening Joäsj fan Israel kaam by him en skriemde om him; hy sei: Myn heit, myn heit, wein en ruters fan Israel! ₁₅Eliza sei tsjin him: Nim in bôge mei pylken. ₁₆En hy naam in bôge mei pylken. Doe sei er tsjin ’e kening fan Israel: Lis jo de hân ris op ’e bôge. Hy lei de hân derop en Eliza lei syn eigen hannen op ’e hannen fan ’e kening. ₁₇Dêrnei sei er: Doch it finster nei it easten iepen. Doe’t er it iepen dien hie, sei Eliza: Sjitte! En doe’t er sketten hie, sei Eliza: In pylk fan ’e oerwinning fan de Heare: in pylk fan oerwinning op Aram. Jo sille Aram by Afek ferslaan oant se ferdylge binne.

₁₈Dêrnei sei er: Krij de pylken. Doe’t er de pylken krige hie, sei er tsjin ’e kening fan Israel: Slach op ’e grûn. Trije kear sloech er en hâlde doe op. ₁₉De godsman waard tige lilk op him en sei: Jo hienen fiif of seis kear slaan moatten, dan soenen jo Aram ferslein hawwe oant se ferdylge wienen. No sille jo Aram mar trije kear ferslaan.

₂₀Eliza stoar en hja begroeven him. No plichten de binden fan ’e Moäbiten yn ’e maitiid ynfallen yn it lân te dwaan. ₂₁Doe’t dêr guon minsken dwaande wienen immen te begraven, seagen se sa’n binde oankommen. Se smieten it lyk mar gau yn it grêf fan Eliza en makken dat se fuortkamen. Mar de man hie noch mar krekt de bonken fan Eliza roerd, of hy waard wer libben en stie op syn fuotten.

₂₂Kening Hazaël fan Aram hie Israel derûnder hân al de dagen fan Joächaz. ₂₃De Heare wie har lykwols genedich, hie begrutsjen mei har en kearde Him wer nei har ta, omwille fan syn ferbûn mei Abraham, Izaäk en Jakob. Hy woe har net ferdylgje en Hy hie syn folk noch net út syn eagen band. ₂₄Nei’t kening Hazaël fan Aram stoarn wie, waard Benhadad yn syn plak kening. ₂₅En Joäsj, de soan fan Joächaz, ferovere op Benhadad de stêden wer, dy’t dy op syn heit Joächaz yn ’e oarloch ferovere hie. Joäsj fersloech him trije kear en ferovere de stêden fan Israel wer.