2 Koningen 25

_2-4Zo bleef het totdat Sedekia elf jaar koning was. Er kwam steeds meer honger in Jeruzalem, de mensen hadden niets meer te eten. Op de negende dag van de vierde maand van dat jaar sloegen de Babyloniërs een groot gat in de stadsmuur. Zo wilden ze de stad binnenkomen.

De stad was nog steeds aan alle kanten omsingeld. Maar toch konden alle soldaten van Sedekia de stad uit komen. Ze ontsnapten ’s nachts via de koninklijke tuinen door de poort tussen de twee stadsmuren. Samen met koning Sedekia vluchtten ze in de richting van de Jordaan.

₅Maar het leger van de Babyloniërs ging achter Sedekia aan. In de buurt van Jericho haalden ze hem in. De soldaten van Sedekia vluchtten alle kanten op, ₆maar Sedekia zelf werd gevangengenomen. Hij werd naar de stad Ribla gebracht, naar koning Nebukadnessar. Daar werd bepaald welke straf hij zou krijgen.

₇Eerst moest Sedekia zien hoe zijn eigen zonen vermoord werden. Toen werden zijn ogen uitgestoken. Daarna werd hij vastgebonden met kettingen, en naar Babel gebracht.

₈Op de zevende dag van de vijfde maand trok Nebuzaradan, de hoogste generaal van Nebukadnessar, de stad Jeruzalem binnen. Nebukadnessar was toen negentien jaar koning van Babylonië.

₉Nebuzaradan stak de tempel van de Heer in brand. En ook het koninklijk paleis, de grote gebouwen en alle huizen in Jeruzalem. ₁₀Daarna liet hij zijn soldaten de stadsmuren afbreken.

₁₁Alle inwoners van de stad die nog in leven waren, werden door Nebuzaradan als gevangenen meegenomen. Ook de Judeeërs die de kant van de Babyloniërs gekozen hadden, moesten mee. ₁₂Alleen de armste mensen mochten in het land blijven. Zij moesten voor de wijngaarden en de akkers zorgen.

_13-17De Babyloniërs wilden al het brons uit de tempel van de Heer meenemen. Daarom sloegen ze de twee bronzen zuilen kapot die bij de tempel stonden. De zuilen waren allebei 9 meter hoog. Boven op elke zuil stond een bronzen sierstuk dat 1,5 meter hoog was. Om de sierstukken heen zat een bronzen vlechtwerk dat met appels van brons versierd was.

De Babyloniërs sloegen ook de bronzen waskarren kapot, en de grote bronzen waterbak die ‘de Zee’ genoemd werd. Salomo had die waskarren, de waterbak en ook de zuilen vroeger voor de tempel laten maken. Al dat brons was zo zwaar dat het niet te wegen was.

De Babyloniërs namen alles mee naar Babel. Ook de bronzen potten, scheppen, messen, kommen en alle andere voorwerpen van brons die in de tempel gebruikt werden. En ook de voorwerpen die van goud of zilver waren, zoals de schalen voor de offers en de vuurbakken. Generaal Nebuzaradan nam alles mee.

₁₈Nebuzaradan nam een aantal belangrijke mensen gevangen: Seraja, die toen hogepriester was, Sefanja, de priester die hem moest vervangen, en de drie priesters die de ingang van de tempel moesten bewaken. ₁₉Verder nam hij de volgende mensen uit de stad gevangen: een hoge legerleider, vijf raadgevers van de koning, de officier die het leger bij elkaar moest roepen, en zestig mannen uit belangrijke families.

₂₀Die mensen werden door generaal Nebuzaradan naar koning Nebukadnessar gebracht, in de stad Ribla. ₂₁De koning liet hen daar doden, in Ribla in het land Hamat.

De meeste inwoners van Juda moesten dus als gevangenen hun land verlaten. ₂₂Een klein deel van hen mocht in het land blijven. Koning Nebukadnessar van Babylonië stelde Gedalja als bestuurder voor hen aan. Gedalja was een zoon van Achikam en een kleinzoon van Safan.

₂₃Enkele Judese legerleiders en hun soldaten waren in het land achtergebleven. Ze hoorden dat Gedalja bestuurder van Juda geworden was. Ze gingen naar hem toe in de stad Mispa. Dit waren de legerleiders: Jismaël, de zoon van Netanja. Jochanan, de zoon van Kareach. Seraja, de zoon van Tanchumet uit Netofa. En ten slotte Jaäzanja, de zoon van een man uit Maächa.

₂₄Gedalja zei tegen de legerleiders en hun soldaten: ‘Jullie kunnen allemaal rustig in dit land blijven wonen. Wees niet bang voor de ambtenaren van de Babyloniërs. Dien hun koning, dan zal het goed met jullie gaan. Dat beloof ik.’

₂₅In de zevende maand van dat jaar kwam Jismaël naar Mispa. Jismaël was een zoon van Netanja en een kleinzoon van Elisama. Hij kwam uit de koninklijke familie van Juda.

Jismaël kwam met tien andere mannen bij Gedalja. Ze doodden Gedalja, en ook de Judeeërs en Babyloniërs die bij hem in Mispa waren.

₂₆Daarna vluchtte het hele volk naar Egypte, iedereen van jong tot oud, samen met alle legerleiders. Want ze waren bang voor de Babyloniërs.

₂₇Koning Jojachin van Juda zat 37 jaar gevangen in Babel. Toen werd Ewil-Merodach koning van Babylonië. Op de 27ste dag van de twaalfde maand liet hij Jojachin vrij uit de gevangenis.

₂₈Koning Ewil-Merodach was vriendelijk tegen Jojachin, en gaf hem een hoge plaats in zijn paleis. Jojachin werd belangrijker dan de andere koningen die als gevangenen naar Babel gebracht waren. ₂₉Hij hoefde niet langer de kleren aan die hij in de gevangenis droeg. En hij mocht voortaan eten in het koninklijk paleis. Dat bleef verder zijn hele leven zo. ₃₀De koning van Babylonië zorgde ervoor dat Jojachin elke dag kreeg wat hij nodig had, zijn hele leven lang.