Ga in mijn schoenen staan

De naamloze man in het verhaal van Ruth 4 trekt zijn sandaal uit en geeft die aan Boaz. Daarmee bekrachtigt hij dat Boaz het land van Elimelech, de overleden man van Noömi, kan kopen en met Ruth mag trouwen. Maar waarom was dit huwelijk nodig?

Het losserschap is een bekend gebruik in het Oude Testament. Het was bedoeld om ervoor te zorgen dat mensen en bezittingen (zoals een akker) binnen de eigen familie bleven.
Als iemand zich als slaaf moest verkopen om aan zijn schulden te voldoen, kon hij door een familielid vrijgekocht (‘gelost’) worden. Ook als iemand zijn akker of huis moest verkopen, kon dat bezit teruggekocht worden door familieleden.

Vanwege het losserschap moest een familielid van Elimelech diens akker kopen, om te voorkomen dat die akker in vreemde handen valt. Maar in dit verhaal is het losserschap ook nog gekoppeld aan het zwagerhuwelijk.

Het zwagerhuwelijk is een Bijbels gebruik. Als een man kinderloos stierf, moest zijn broer of een ander familielid met de weduwe trouwen. Dit huwelijk was bedoeld om ervoor te zorgen dat de familielijn doorgezet werd. Als een man overleed zonder kinderen te hebben verwekt, zou zijn naam – en daarmee de herinnering aan hem –verdwijnen. Daarom moest een zwager een zoon bij de weduwe verwekken. Door het zwagerhuwelijk bleven bovendien de bezittingen in de familie van de overleden man. En het was een manier om ervoor te zorgen dat de weduwe niet rechteloos achterbleef.

Vandaar dat het familielid die de akker van Elimelech koopt (Boaz), ook moet trouwen met Ruth. Zo zorgt hij ervoor dat haar overleden echtgenoot (een zoon van Elimelech) toch nakomelingen krijgt.

Wil je nog meer lezen over de sociale structuren in het Oude Israël of de zwagerplicht bij andere volken?
Neem dan een kijkje op deBijbel.nl!