10 Bijbelteksten voor als je bang bent

Ken je het gevoel dat de wereld op je af lijkt te komen en niets meer zeker lijkt? Het zweet staat in je handen, je hart slaat onregelmatig, je slaapt slecht en er gaan allerlei scenario’s door je hoofd. Zelfs in je eigen huis voel je je niet meer veilig. De Bijbel heeft dan een waardevolle boodschap voor je. De volgende Bijbelverzen laten zien dat ook de dapperste helden soms bang waren, maar ook dat God juist in onze angstigste momenten dichtbij is.

Lees maar mee in Psalm 6. Volgens het opschrift is deze psalm geschreven door David – de koning die als jongeman met een slinger en een paar stenen op de reus Goliat was afgestapt (1 Samuel 17). Maar hier lezen we juist over angst, doodsangst zelfs:

De schrijver voelt zich bedreigd, door mensen die hem kwaad willen doen, maar ook door God. Zijn ogen zijn gezwollen omdat hij niet kan stoppen met huilen. Maar in vers 9 verandert er iets. God luistert, dat weet de schrijver zeker, en ineens is niet langer hij degene die bang is:

In 2 Koningen lees je een verhaal waarin precies gebeurt waar Psalm 6 mee eindigt. De profeet Elisa is in de stad Dotan, die op dat moment omsingeld wordt door een groot leger van Arameeërs. Elisa’s dienaar vraagt zich wanhopig af hoe dat ooit goed kan komen. Maar Elisa ziet meer dan hij:

Zo geeft de aanwezigheid van God de Bijbelschrijvers moed, hoe gevaarlijk of naar hun situatie ook is. Dat benadrukken ook de geliefde woorden uit Psalm 23:

Helaas loopt het ook in de Bijbel niet altijd met een sisser of zelfs een wonder af. Dat heeft Paulus aan den lijve ervaren, toen hij worstelde met enorme pijn:

Zakte Paulus de moed dan niet in de schoenen door de onophoudelijke pijn? Was hij niet bang voor alle narigheid die hem kon overkomen? Vast wel! Maar hij had ook ervaren dat God juist in onze moeilijkste momenten iets van zijn grootheid kan laten zien.

Samenzweringstheorieën iets van deze tijd? Welnee, ook in de tijd van Jesaja waren er al geruchten over mensen die uit waren op kwaad. In een tijd waarin het volk van Juda zich van alle kanten bedreigd voelde, en waarin de leiders liever veiligheid zochten bij buitenlandse heersers dan bij de God van Israël, houdt de profeet het volk deze les voor:

Als er Iemand wist hoe machtig God is, was het Jezus. Toch is ook Hij bang in de dagen voor zijn gevangenneming en dood. Maar Hij kiest ervoor om door de angst heen te gaan, uit liefde voor de mensen voor wie Hij was gekomen:

Later, tijdens de laatste maaltijd met zijn leerlingen, zet Jezus zijn eigen angst opzij en spreekt zijn leerlingen moed in:

Het lijkt misschien makkelijk gezegd, ‘vertrouw op God’, alsof alles wat ons angstig maakt dan zomaar verdwijnt. Maar kiezen voor vertrouwen kan ook als ons gevoel schreeuwt dat alles de verkeerde kant op gaat:

Zo kijken de Bijbelschrijvers naar hun angst. Die is reëel. Ze roepen het uit naar God met die angst. Ze blijven spreken, en als dat niet meer lukt, weten ze dat Gods Geest voor hen bidt, ‘beter dan een mens ooit zou kunnen’ (Romeinen 8:26) – en uiteindelijk komt er een doorbraak. Ze kunnen zeggen: en toch vertrouw ik U, God!